İçeriğe atla

ekin

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Ekin, buğday

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]

ek + -in

ekin (belirtme hâli ekini, çoğulu ekinler)

Vikipedi
Vikipedi
ekin hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
Ekin
  1. (buğdaygiller) tahılın tarlaya atıldığı andan harman oluncaya kadar aldığı durum, tahıl, hububat, takıl
    Yağmur vaktinde ve yeterince yağmalı; ekinlere kına, pancarlara kurt düşmemeli. - T. Buğra
  2. gıda, giyim, hayvancılık yemi, biyoyakıt, tıp ya da diğer kullanımlar için hasatı yapılan herhangi bir tarım bitkisi
  3. (hars, tarım), kültür

Çekimleme

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

ekin

  1. ek (ad) sözcüğünün çekimi:
    1. tamlayan tekil
    2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil

Eylem

[düzenle]

ekin

  1. ekmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci çoğul şahıs olumlu çekimi
Karşıt anlamlılar
[düzenle]

ekmeyin

Türkmence

[düzenle]

ekin

  1. ekilen şey; ekin, sebze vb
  2. tarla, ekili alan

Kaynakça

[düzenle]
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.