ters
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
ters (belirtme hâli tersi, çoğulu tersler)
- bir şeyin içe gelen yanı, arkası
- Elinin tersiyle küçük bir tokat vurmuştu.
- kesici bir aletin kesmeyen yanı
- Kollarına bıçağın tersiyle birkaç tane vurmuşlar.
- Ters adamın işi de ters gider.
- bir şeyin aksi, karşıtı
- Anlattığının tersi anlaşılınca utandı.
Çeviriler[düzenle]
|
Ön ad[düzenle]
ters
- gerekli olan duruma karşıt, zıt
- uygun olmayan, elverişsiz, münasebetsiz
- Ters sözlerinle, fazilet iddialarınla beni hırpalama. - H. C. Yalçın
- gönül ve cesaret kırıcı, huysuz, sert
- Ters adamın işi de ters gider. - M. Ş. Esendal
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "ters"
Gagavuzca[düzenle]
Ön ad[düzenle]
ters
- [1] ters
Köken[düzenle]
- [1] Eski Türkçe tärs
Deyimler[düzenle]
- pabucunu ters giymek
- şeytana külahını ters giydirmek
- şeytana pabucunu ters giydirmek
- [[ters tarafından kalkmak]
]
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Türkmence[düzenle]
Ad[düzenle]
ters
- [1] ters, aykırı
Kaynakça[düzenle]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
