ağaç
Jump to navigation
Jump to search
Konu başlıkları
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
- IPA: /aˈ‿at͡ʃ/
- Heceleme: a·ğaç
Ad[düzenle]
ağaç (belirtme hâli ağacı, çoğulu ağaçlar)
- (ağaçlar) boyu en az beş metre, çapı da 10 cm'den aşağı olmayan, dal, sürgün ve yapraklarının oluşturduğu tepe tacını tek bir gövde üzerinde taşıyan, her yıl çap artımı yaparak kalınlaşan, sürgün vererek boylanan, hücrelerinin büyük bölümü bitki anatomisilaşmış olan, uzun ömürlü bitki
- Ağaç dikme alışkanlığını askerde edindi.
- (malzemeler, ormancılık) kereste, tahta
- tezhipte kullanılan süsleme motiflerinden
Çekimleme[düzenle]
ağaç adının çekimi
Çeviriler[düzenle]
bitki türü
|
|
Üst kavramlar[düzenle]
Alt kavramlar[düzenle]
- acı ağaç
- ağı ağacı
- akağaç
- akağaç
- akçaağaç
- akçaağaç
- aselbent ağacı
- avize ağacı
- badem ağacı
- ban ağacı
- başağaç
- başağaç
- bilader ağacı
- çam ağacı
- çayağacı
- çayağacı
- çivit ağacı
- çubuk ağacı
- dantel ağacı
- darağacı
- darağacı
- demir ağacı
- ekmek ağacı
- gazozağacı
- gazozağacı
- günlük ağacı
- hayat ağacı
- Hint yağı ağacı
- hurma ağacı
- idris ağacı
- iğ ağacı
- ipek ağacı
- kâfur ağacı
- kâğıt ağacı
- kandıra ağacı
- karaağaç
- karaağaç
- karayemiş ağacı
- kardeşkanı ağacı
- kartal ağacı
- katran ağacı
- kene ağacı
- kına ağacı
- kısmet ağacı
- kızılağaç
- kızılağaç
- kokak ağaç
- kokar ağaç
- kör ağaç
- lale ağacı
- lastik ağacı
- mabet ağacı
- mantar ağacı
- maya ağacı
- mersin ağacı
- meşe ağacı
- meyve ağacı
- mobilya ağacı
- mum ağacı
- noel ağacı
- öd ağacı
- oya ağacı
- özek ağacı
- papaya ağacı
- para ağacı
- paşa ağacı
- pelesenk ağacı
- peygamber ağacı
- peynir ağacı
- porsuk ağacı
- sabun ağacı
- sakız ağacı
- salkım ağacı
- sandal ağacı
- sapot ağacı
- şeker ağacı
- servi ağacı
- sığla ağacı
- soy ağacı
- süs ağacı
- süt ağacı
- tespih ağacı
- tik ağacı
- top ağaç
- yakı ağacı
- yalancı öd ağacı
- zamk ağacı
Atasözleri[düzenle]
- Ağaç ağaç içinde büyür
- Ağaç kökünden yıkılır
- Ağaç yaprağıyla gürler
- Ağaç yaş iken eğilir
- Ağaç yaşken eğilir
- Ağaç, meyvesi olunca başını aşağı salar
- Balta değmedik ağaç olmaz
- Ağaca balta vurmuşlar "sapı bedenimden" demiş
- Ağaca çıkan keçinin dala bakan oğlağı olur
- Ağaca çıksa pabucu yerde kalmaz
- Ağaca dayanma kurur, adama dayanma ölür
- Ağacı kurt, insanı dert yer
- Ağacın kurdu içinde olur
- Ağaç kökünden yıkılır
- Ağaç meyvesi olunca başını aşağı salar
- Ağaç ne kadar uzasa göğe ermez
- Ağaçtan maşa olmaz
- Ağaç yaşken eğilir
Deyimler[düzenle]
Sözcük birliktelikleri[düzenle]
- ağaç arısı
- ağaç balı
- ağaç bilimi
- ağaç biti
- ağaç çileği
- ağaç ebegümeci
- ağaç gövdesi
- ağaç kaplama
- ağaç kavunu
- ağaç kurbağası
- ağaç kurdu
- ağaç kuşak
- ağaç küpesi
- ağaç mantarı
- ağaç minesi
- ağaç mobilya
- ağaç nemi
- ağaç sürgünü
- ağaç oyma
- ağaç parçası
- ağaç parkı
- ağaç sakızı
- ağaç sansarı
- ağaç serçesi
- ağaç yılanı
- ağaç zararlısı
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
Ön ad[düzenle]
| Yalın | Karşılaştırma | Üstünlük |
|---|---|---|
| ağaç | daha ağaç | en ağaç |
- ağaç gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan
- Ağaç tekne yapmayı ustaca becerir.
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "ağaç"
Karaçay Balkarcası[düzenle]
Ad[düzenle]
- (ağaçlar) ağaç
Kırım Tatarcası[düzenle]
Ad[düzenle]
ağaç
Eş anlamlılar[düzenle]
Tatarca[düzenle]
Ad[düzenle]
ağaç
- (ağaçlar) ağaç
