sürgün

Türkçe

Ad

sürgün (belirtme hâli sürgünü, çoğulu sürgünler)

1. ceza olarak belli bir yerin dışında veya belli bir yerde oturtulan kimse

   Sürgünü yalnız memleket hasreti yıkmaz, yıkması için bu hasrete utandırıcı bir gönül yarası karışmalıdır. - R. H. Karay

2. sürülme işi, nefiy

   Sürgün benim için ölüm gibi bir şey olmuştu. - R. N. Güntekin

3. bir kimsenin sürüldüğü yer

   Sürgünlerde çile dolduruyordu en güzel yaşında. - Y. Z. Ortaç

4. (bitki anatomisi) filiz
5. (Lütfen bir dil kodu girin.) ishal

Deyimler

sürgün avı, sürgüne göndermek, sürgün gitmek, sürgün olmak

Çeviriler

• Azerice: sürgün (az)
• Fince: [Madde?]tpos
• İngilizce: [Madde?]tpos
• İspanyolca: [Madde?]tpos
• İsveççe: [Madde?]tpos

• Kürtçe: [Madde?]tpos
• Özbekçe: ichburugʻ (uz), novda (uz), surgun (uz)
• Tatarca: sörgen (tt)
• Türkmence: sürğün (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "sürgün"

Azerice

Ad

sürgün

1. sürgün