ağır

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: agir

Türkçe[değiştir]

Söyleyiş[değiştir]

IPA(anahtar): /ɑˈɰɯɾ̝̊/
Heceleme: a‧ğır

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi آغر‎ sözcüğünden devralındı

[değiştir]

ağır (belirtme hâli ağırı, çoğulu ağırlar) -rı

Vikipedi
Vikipedi
ağır hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. kütlece büyük olan
  2. (spor) ağır siklet
    Yıllarca ağırda güreşti.

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Belirteç[değiştir]

ağır

  1. yavaş bir biçimde
    Cüneyt Bey sözlerini tartıyormuş gibi ağır söylüyordu. - E. İ. Benice

Çeviriler[değiştir]

Ön ad[değiştir]

ağır (karşılaştırma daha ağır, üstünlük en ağır)

  1. tartıda çok çeken, hafif karşıtı
    Kurşun, ağır bir madendir. Taş yerinde ağırdır.
  2. çapı, boyutu büyük
    Ağır top.
  3. yavaş
    Adam ağır adımlarla gelip masanın başına geçiyor. - E. M. Karakurt
  4. yoğun
    Evin sofasına girer girmez kendisini ağır bir duman karşıladı. - A. Sayar
  5. fiziksel sebeplerden dolayı güç işiten
  6. değeri çok olan, gösterişli tdk ya göre gösterişi fazla olmayan, ciddi olan anlamında kullanılmış
    Ağır kıyafeti ile muhite uymayan Canan'ın yanında, ne kadar rahat ve sadeydi. - M. C. Kuntay
  7. çetin, güç
    Denizcilik tarihinin en ağır sorumluluklarından birini üzerine alıyordu. - F. F. Tülbentçi
  8. ciddi
  9. sıkıntı veren, bunaltan
  10. dokunaklı, insanın gücüne giden, kırıcı
    Kızmıştım, Keziban'a söylenecek şöyle ağır bir söz arıyordum. - N. Ataç
  11. (mecaz) ağırbaşlı, ciddi
    Bu, on dokuz yaşında ufak tefek bir kızdı fakat otuz yaşındaki bir insandan daha ağırdı. - H. E. Adıvar
  12. keskin, boğucu
    Bu koku, en hafif rüzgârla burnu kuvvetli bir adama uzaktan kendini hissettirecek kadar ağırdır. - F. R. Atay
  13. kısık, alçak
    Ağaya pek duyurmak istemeyen ağır bir sesle kulağıma eğildi. - O. C. Kaygılı
  14. davranışları yavaş olan
  15. sindirimi güç
    Ağır bir yemek.
  16. (müzik) yavaş vuruşlu tempo, adagio, lento

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Azerice[değiştir]

Ön ad[değiştir]

ağır

[1] oturaklı

Çağatayca[değiştir]

Ön ad[değiştir]

  1. sakil, gurun, semin

Kırım Tatarca[değiştir]

Ön ad[değiştir]

ağır

  1. ağır

Kaynakça[değiştir]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.