sıkıntı

Türkçe

Söyleniş

IPA: sɯcɾɯnˈtɯ, çoğulu IPA: sɯcɾɯntɯˈlaɾ

Heceleme

Heceleme: sı·kın·tı

Ad

sıkıntı (belirtme hâli sıkıntıyı, çoğulu sıkıntılar) -sı

1. (ruh bilimi) işsizlik, tekdüzelik, bezginlik vb. sebeplerden doğan ruhsal yorgunluk, cefa, eziyet, ızdırap

   İçinin sıkıntısını ondan mümkün mertebe gizlemeye çalışarak, dereden tepeden konuşarak oyalandı. - P. Safa

2. bozukluğun, karışıklığın sebep olduğu etkili ve sürekli yorgunluk, mihnet

   Sıkıntı ve ızdırapla sağa sola döndüm. - A. Gündüz

3. yokluk ve parasızlığın yol açtığı geçim darlığı

   İhtiyarın bir para sıkıntısı içinde olduğunu o söylemeden ben keşfetmiştim. - S. F. Abasıyanık

4. bulunmama durumu

   Yüklü servetini cömertçe harcamaması nedeniyle piyasada para sıkıntısı baş gösterdi. - İ. O. Anar

5. (mecaz) sorun, mesele, sendrom, problem

   Atatürk öldüğü zaman Türkiye'nin ufak tefek sıkıntılar dışında hiçbir büyük problemi yoktu. - B. Felek

Deyimler

can sıkıntısı, geçim sıkıntısı, sıkıntı basmak, sıkıntı çekmek, sıkıntıda olmak, sıkıntısı olmak, sıkıntı vermek, sıkıntıya düşmek, sıkıntıya gelememek

Çeviriler

• Almanca: Problem (de) n, Schwierigkeit (de) d
• Azerice: sıxıntı (az)
• Eski Türkçe: buşug (tr), tolgag (tr)
• Fince: [Girdi?]tpos
• İngilizce: problem (en), tedium (en)

• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Karaçay Balkarca: kıyın (krc)

Türetilmiş kavramlar

sıkıntılı, sıkıntısız, sıkıntıyla, sıkıntıysa

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "sıkıntı"