sıkıntı

Türkçe

Söyleniş

IPA: sɯcɾɯnˈtɯ, çoğulu IPA: sɯcɾɯntɯˈlaɾ

Heceleme

Heceleme: sı·kın·tı

Ad

sıkıntı (belirtme hâli sıkıntıyı, çoğulu sıkıntılar)

1. (ruh bilimi) işsizlik, tekdüzelik, bezginlik vb. sebeplerden doğan ruhsal yorgunluk, cefa, eziyet, ızdırap

   İçinin sıkıntısını ondan mümkün mertebe gizlemeye çalışarak, dereden tepeden konuşarak oyalandı. - P. Safa

2. bozukluğun, karışıklığın sebep olduğu etkili ve sürekli yorgunluk, mihnet

   Sıkıntı ve ızdırapla sağa sola döndüm. - A. Gündüz

3. yokluk ve parasızlığın yol açtığı geçim darlığı

   İhtiyarın bir para sıkıntısı içinde olduğunu o söylemeden ben keşfetmiştim. - S. F. Abasıyanık

4. bulunmama durumu

   Yüklü servetini cömertçe harcamaması nedeniyle piyasada para sıkıntısı baş gösterdi. - İ. O. Anar

5. (mecaz) sorun, mesele, sendrom, problem

   Atatürk öldüğü zaman Türkiye'nin ufak tefek sıkıntılar dışında hiçbir büyük problemi yoktu. - B. Felek

Deyimler

can sıkıntısı, geçim sıkıntısı, sıkıntı basmak, sıkıntı çekmek, sıkıntıda olmak, sıkıntısı olmak, sıkıntı vermek, sıkıntıya düşmek, sıkıntıya gelememek

Çeviriler

• Almanca: Problem (de) n, Schwierigkeit (de) d
• Azerice: sıxıntı (az)
• Eski Türkçe: buşug (tr), tolgag (tr)
• Fince: [Girdi?]tpos
• İngilizce: problem (en), tedium (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: diltengî (ku)
• Karaçay Balkarca: kıyın (krc)

Türetilmiş kavramlar

sıkıntılı, sıkıntısız, sıkıntıyla, sıkıntıysa

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "sıkıntı"