var

Ayrıca bakınız: VAR

Türkçe

Söyleniş

IPA: ˈvaɾ

Heceleme: var

Ad

var (belirtme hâli varı, çoğulu varlar)

1. (dil bilimi) sahiplik bildiren olumlu ad cümleleri kuran kelime

   Rahatsız etmek istemem hem de işim var. - H. E. Adıvar

2. elde bulunan her şey

   Elimizden alınan şeyler bütün varımız ve bütün varlığımızdır. - R. E. Ünaydın

Türetilmiş kavramlar

varken, varla, varlı, varlık, varma, varsa, varsız

Ön ad

var (karşılaştırma daha var, üstünlük en var)

1. mevcut de veya düşüncede yer alan, yok karşıtı

Deyimler

armutun sapı var, üzümün çöpü var demek, bacak kadar boyu var türlü türlü huyu var, cehenneme kadar yolu var, ismi var cismi yok, işin içinde iş var, kaşının altında gözün var dememek, parmağı var

Türk lehçeleri

• Eski Türkçe: bar (tr)
• Gagavuzca: var (gag)

• Karaçay Balkarca: bar (krc)
• Kırım Tatarca: bar (crh)

Çeviriler

• Almanca: es existiert (de), es ist (de)
• Fince: olemassa oleva (fi)
• İngilizce: existing (en), exists (en), …have (en), there is (en)

• İsveççe: det finns (sv)
• Lehçe: być (pl), mieć (pl)
• Norveççe: det finnes (no)

Karşıt anlamlılar

• yok

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "var"

Gagavuzca

Köken

• Eski Türkçe bar

Ön ad

var

1. var

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

İsveççe

Adıl

var

1. (belgisiz adıl): cümle âlem, her, herkes, kâinat

Belirteç

var

1. nerede