ad

Ayrıca bakınız: Âd, şöhret, unvan

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ɑd/

Köken 1

Osmanlı Türkçesi آد‎ (“ad”) sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe 𐰀𐱃‎ (at¹) sözcüğünden.

Ad

ad (belirtme hâli adı, çoğulu adlar) -dı

ad hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. bir kişiyi, bir şeyi açıklamaya, anlatmaya, bildirmeye, tanımlamaya yarayan sözcük

   Görmediniz mi, adını söyleyince herkes put kesiliyor. - Ahmet Hamdi Tanpınar

2. (dil bilimi) canlı ve cansız varlıkları, duygu ve düşüncelere, çeşitli durumları bildiren kelime, isim

Çekimleme

ad adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		ad	adlar
belirtme		adı	adları
yönelme		ada	adlara
bulunma		adda	adlarda
ayrılma		addan	adlardan
tamlayan		adın	adların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	adım	adlarım
	belirtme	adımı	adlarımı
	yönelme	adıma	adlarıma
	bulunma	adımda	adlarımda
	ayrılma	adımdan	adlarımdan
	tamlayan	adımın	adlarımın
2. tekil	yalın	adın	adların
	belirtme	adını	adlarını
	yönelme	adına	adlarına
	bulunma	adında	adlarında
	ayrılma	adından	adlarından
	tamlayan	adının	adlarının
3. tekil	yalın	adı	adları
	belirtme	adıyı	adlarını
	yönelme	adıya	adlarına
	bulunma	adıda	adlarında
	ayrılma	adıdan	adlarından
	tamlayan	adının	adlarının
1. çoğul	yalın	adımız	adlarımız
	belirtme	adımızı	adlarımızı
	yönelme	adımıza	adlarımıza
	bulunma	adımızda	adlarımızda
	ayrılma	adımızdan	adlarımızdan
	tamlayan	adımızın	adlarımızın
2. çoğul	yalın	adınız	adlarınız
	belirtme	adınızı	adlarınızı
	yönelme	adınıza	adlarınıza
	bulunma	adınızda	adlarınızda
	ayrılma	adınızdan	adlarınızdan
	tamlayan	adınızın	adlarınızın
3. çoğul	yalın	adı adları
	belirtme	adıyı adlarını
	yönelme	adıya adlarına
	bulunma	adıda adlarında
	ayrılma	adıdan adlarından
	tamlayan	adının adlarının

Deyimler

ad aktarması, ad almak, ad biçimi, ad bilimi, ad cümlesi, ad çekimi, ad tabanı, ad tamlaması, ad türü, asıl adı, bilimsel adı, kısa ad, ortak adı, sayı adı, soyut ad

Türetilmiş kavramlar

• adca, adcık, adken, adla, adlandırma, adlı, adsa, adsız

Çeviriler

bir kişiyi, şeyi tanımlayan sözcük

• Almanca: Name (de) e
• İsviçre Almancası: Substantiv (de) n
• Arnavutça: emër (sq)
• Azerice: ad (az)
• Çekçe: jméno (cs) n
• Danca: navn (da)
• Endonezce: kata benda (id)
• Eski Anadolu Türkçesi: آد‎ (ad)
• Eski Türkçe: 𐰀𐱃‎ (otk) (āt)
• Faroe dili: navn (fo)
• Felemenkçe: naam (nl) e
• Fince: nimi (fi), nimitys (fi)
• Fransızca: nom (fr) e
• Hintçe: नाम (hi) e (nām)
• İngilizce: name (en)
• İspanyolca: nombre (es) e

  Yahudi İspanyolcası: nombre (lad)

• İsveççe: namn (sv) n
• İtalyanca: sostantivo (it) e
• İzlandaca: nafnorð (is)
• Katalanca: nom (ca)
• Kürtçe: nav (ku)
• Lehçe: godność (pl) d, imię (pl) n, nazwa (pl) d,
• Macarca: név (hu)
• Norveççe: navn (no)
• Osmanlı Türkçesi: آد‎ (ota)
• Özbekçe: nom (uz)
• Portekizce: nome (pt) e
• Rusça: имя (ru) n (ímja)
• Ukraynaca: ім’я (uk) n (ímja)

dil bilgisinde söz türü

• Afrikanca: naam (af) e
• Almanca: Substantiv (de) n
• Arapça: اِسْم‎ (ar) e (ism)
• Arnavutça: emër (sq)
• Azerice: ad (az), isim (az)
• Baskça: izen (eu)
• Bretonca: anv (br) e
• Bulgarca: име (bg) n (ime)
• Çekçe: podstatné jméno (cs) n
• Çince: 名 (zh) (míng)
• Danca: navneord (da), substantiv (da)
• Endonezce: nama (id)
• Esperanto: nomo (eo)
• Estonca: nimi (et)
• Farsça: اِسْم‎ (fa), نَام‎ (fa)
• Felemenkçe: zelfstandig naamwoord (nl)
• Fince: nimisana (fi), substantiivi (fi)
• Fransızca: nom (fr) e, substantif (fr)
• Frizce: namme (fy)
• Galiçyaca: substantivo (gl) e
• Hawaii dili: inoa (ha)
• Hintçe: संज्ञा (hi) e (sañgyā)
• İbranice: שם‎ (he) e (šem), נאמען‎ (he)
• İdo: nomo (io)
• İngilizce: noun (en), substantive (en)
• İnterlingua: nomine (ia)
• İspanyolca: nombre (es) e, sustantivo (es) e
• İsveççe: substantiv (sv) n
• İtalyanca: nome (it) e
• İzlandaca: nafn (is), nafnorð (is)
• Japonca: 名前 (ja), なまえ (ja) (namaé)
• Katalanca: nom (ca) e
• Kazakça: зат есім (kk) (zat esim)
• Keçuva dili: suti (qu)
• Korece: 이름 (ko) (ireum)
• Kürtçe: navdêr (ku)
• Latince: nomen (la) n (nominis)
• Lehçe: rzeczownik (pl) e
• Macarca: főnév (hu)
• Malgaşça: anarana (mg)
• Norveççe: navn (no), substantiv (no)
• Özbekçe: ism (uz)
• Portekizce: substantivo (pt) e
• Rumence: nume (ro) e, nomine (ro) n
• Rusça: существительное (ru) (suşçestvitelʹnoye)
• Savahili dili: jina (sw)
• Sırpça: име (sh) n, ime (sh) n
• Slovence: ime (sl) n
• Somalice: magac (so)
• Tagalogca: ngalan (tl), pangalan (tl)
• Tayca: ชื่อ (th) (chùu)
• Telugu dili: నామవాచకము (te) (nāmavācakamu)
• Türkmence: at (tk)
• Ukraynaca: іме́нник (uk) e (iménnyk)
• Urduca: نام‎ (ur) e (nām)
• Uygurca: at (ug), isim (ug), nam (ug)
• Vietnamca: tên (vi)
• Volapük: nem (vo)
• Yahudi Almancası: nomen‎ (yi) e (nomen)
• Yahudi İspanyolcası: nombre (lad)
• Yunanca: όνομα (el) n (ónoma), ουσιαστικό (el) n (ousiastikó)

Köken 2

Osmanlı Türkçesi عد‎ (“add”) sözcüğünden devralındı, Arapça عَدّ‎ (ʿadd) sözcüğünden

Ad

ad (belirtme hâli adı, çoğulu adlar) -ddi

1. sayma
2. sayılama

Türetilmiş kavramlar

• addetmek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ad" maddesi

Atasözleri

• Arık arınır, ad arınmaz
• İyi nasihat verilir, iyi ad verilmez

Azerice

Köken

Eski Anadolu Türkçesi آد‎ (ad), Eski Türkçe 𐰀𐱃‎ (at)

Ad

ad

1. ad

   Adınız nədir? — Adınız nedir?

2. (dil bilimi) ad

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe 𐰀𐱃‎ (at)

Ad

ad

1. ad
2. (dil bilimi) ad

İngilizce

Ad

ad (çoğulu ads)

1. ilan, anons, duyuru
2. reklam

Kırım Tatarcası

Ad

ad

1. ad
2. (dil bilimi) ad

Latince

Belirteç

ad

1. yanında

Macarca

Eylem

ad

1. vermek