vår

İsveççe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /voːr/, [voə̯ɾ̪]

• Ses

  (dosya)

Köken 2

Eski Norveççe vár sözcüğünden nakledildi, o da Ana Cermence *wazrą sözcüğünden nakledildi, o da Ana Hint-Avrupa dili *wésr̥ sözcüğünden nakledildi.

Ad

vår g (belirtme hâli våren, çoğulu vårar)

1. (mevsimler) ilkbahar, ilkyaz

Çekimleme

vår kelimesinin çekimi

	tekil (singular)		çoğul (plural)
	belirsiz (obestämd)	belirli (bestämd)	belirsiz (obestämd)	belirli (bestämd)
yalın (nominativ)	vår	våren	vårar	vårarna
tamlayan (genitiv)	vårs	våren s	vårar s	vårarnas

Üst kavramlar

• årstid

Köken 1

Eski İsveççe vār sözcüğünden nakledildi, Eski Norveççe várr sözcüğünden nakledildi, o da Ana Cermence *unseraz sözcüğünden nakledildi.

Adıl

vår

1. (sahiplik zamiri) onların

İsveççe sahiplik zamirleri
adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
			eril	dişil	nötr
tekil	min	din	hans	hennes	dess
çoğul	vår	er	deras

Norveççe

Ad

vår

1. (mevsimler) ilkbahar, ilkyaz