pala

Türkçe

Ad

pala (belirtme hâli palayı, çoğulu palalar) pala-sı

[1] (silahlar) ağzı enli, ortası geniş, uca doğru daralan kalın, kısa ve ağır kılıç

Belindeki kısa palasıyla ve omuzunda gri tüfeğiyle masanın kenarına oturdu. - F. R. Atay

[2] (aletler) kürek vb. araçların, enli ve yassı bölümü

[3] bir yere çaprazlama konulan yassı kiriş veya kereste

[4] (halk ağzı) bez parçalarından dokunan bir çeşit kilim, yaygı

Kendi ürettiği kocaman sürünün yünlerinden Fadime Nine ne güzel palalar dokumuş. - H. E. Adıvar

[5] (halk ağzı) eski, kullanılmış eşya veya giysi

[6] (halk ağzı) bez, paçavra

Köken

İtalyanca pala (it)

Türetilmiş kavramlar

[1] pala bıyık

Deyimler

pala sallamak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "pala"

Türk lehçeleri

• Tatarca: töz (tt)

Çeviriler

• Almanca: Kilidsch (de) e
• Fince: sapeli (fi), lapio (fi)
• İngilizce: kilij (en)
• İspanyolca: kiliç (es), pala (es)

• İtalyanca: kilij (it), pala (it) d, pala (la)
• Litvanca: kiličas (lt)
• Rusça: килич (ru) (kilič)

Fince

Ad

pala

[1] parça

İspanyolca

Ad

pala

[1] (aletler) kürek, pala

İtalyanca

Ad

pala

[1] (aletler) kürek, pala

Latince

Ad

pala

[1] (aletler) kürek, pala

Kırım Tatarca

Ad

pala

[1] bir çeşit kilim

Şorca

Ad

[1] çocuk, bala