kılıç

Ayrıca bakınız: Kılıç, kılıçlı, dalkılıç

Türkçe

Söyleyiş

• IPA^(anahtar): /kɯˈɫɯt͡ʃ/
• Heceleme: kı‧lıç

Ad

kılıç (belirtme hâli kılıcı, çoğulu kılıçlar) -cı

Vikipedi

kılıç hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

Osmanlı Sultanları'na ait kılıçlar

1. (silahlar) savaşta düşmanı deşmek veya kesmek için kullanılan düz veya eğri şekilli uzun metalden yapılan silah
2. (spor) kılıç kullanılarak oynanan, hedef bölgesi baş, gövde ve kollar olan bir tür kılıç oyunu
3. (tarım, aletler) saban ökçesini oka bağlayan ağaç veya madenî parçası

Deyimler

elinde kılıç olduğu hâlde, havaya kılıç sallamak, kılıç dansı, kılıç kuşanmak, kılıç takmak, kılıç taşıyan, kılıçlı olarak, süvari kılıcı, yalın kılıç

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Schwert (de)
• Arapça: سيف‎ (ar)
• Azerice: qılınc (az)
• Fince: miekka (fi), miekkailu (fi), luotin (fi)
• Fransızca: épée (fr)
• İngilizce: sword (en)
• İsveççe: värja (sv)
• Macarca: kard (hu)
• Şorca: қылыш (qılış)
• Tatarca: qılıç (tt)
• Türkmence: gylyç (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kılıç" maddesi

Atasözleri

• Aman diyene kılıç kalkmaz
• Kavgada kılıç ödünç verilmez
• Kılıç kınını kesmez
• Padişahın bile arkasından kılıç sallarlar