kara

Ayrıca bakınız: Kara

Ayrıca bakınız: kere, kırı, kiri, koro, kuru, kürü

Türkçe

Söyleniş

kara

(dosya)

, çoğulu

karalar

(dosya)

IPA: /kɑˈɾɑ/, çoğulu IPA: /kɑɾɑˈlɑɾ/

Heceleme

Heceleme: ka·ra

Yazılışlar

قرا‏

Ad

kara (belirtme hâli karayı, çoğulu karalar)

1. (renkler) en koyu renk
2. (jeoloji) yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak

   Kurbağa karada da soluk alır, suda da. - N. Hikmet

3. (mecaz) uğursuzluk, üzüntü, keder, utanç

Deyimler

acıkara, ana kara, fildişi karası, horozkarası, kara çalma, kara para, kara yolu, papazkarası, tavuk karası yağlı kara, yanıkara yürek karası, yüz karası

Çeviriler

• Almanca: Schwarz (de) n; Verleumdung (de) d; Festland (de) n
• Amharca: ጥቁር (am) (ṭəḳur)
• Aymaraca: yana (ay)
• Azerice: qara (az), siyah (az)
• Baskça: beltz (eu)
• Bretonca: du (br)
• Bulgarca: черен (bg) (čeren); světadíl (cs), kontinent (cs)
• Ersya dili: раужо (myv) (raužo)
• Estonca: must (et), mander (et), manner (et), kontinent (et)
• Farsça: سياه‏‎ (fa) (siyah)
• Fince: musta (fi), manner (fi), mantere (fi)
• Fransızca: noire (fr)
• Friuli dili: neri (fur)
• Gagavuzca: kara (gag)
• Galce: du (cy)
• Hausaca: baƙi (ha)
• Hawaii dili: ʻeleʻele (haw)
• Hırvatça: crn (hr)
• İngilizce: black (en); continent (en), mainland (en)
• İspanyolca: negro (es); continente (es)
• İsveççe: svart (sv); kontinent (sv)
• İtalyanca: nero (it); continente (it)

• Kazakça: қара (kk) (qara)
• Kırgızca: кара (ky) (kara)
• Kırım Tatarca: qara (crh)
• Kürtçe: reş (ku)
• Lehçe: czarny (pl); kontynent (pl)
• Macarca: fekete (hu); continente (pt)
• Rumence: negru (ro); континент (ru) (kontinent), материк (ru) (materik)
• Salarca: qara‏‎
• Özbekçe: qora (uz), қора (uz) (ķora)
• Türkmence: gara (tk)
• Uygurca: قارا‏‎ (ug) (ḳara)
• Modern Yunanca: μαύρος (el) (mávros)

Türetilmiş kavramlar

• karaca, karalamak, karamsar, karanlık, kararmak, karartmak
• karaca, karacı, karacık, karalı, karasız, karayla, karaysa

Köken

[1-3] Eski Türkçe Türkçenin en eski yazılı belgesi olan 8. asırdan kalma Orhun Yazıtları'nda kara kelimesine sekiz yerde "fakir veya sıradan halk, avam", üç yerde "siyah renk" anlamında sıfat olmak üzere toplam 11 defa rastlanır.

[4] Arapça

Ön ad

kara

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
kara	daha kara	en kara

[1] (renkler) kara renkte olan, kara renkli

[2] koyu renkli, esmer

[3] kötü, uğursuz, sıkıntılı

[4] yüz kızartıcı durum, leke

[5] iftira

[6] zenci

[7] ışıktan yoksun, karanlık

[8] (artık kullanılmayan sözcükler) kuzey

[9] gözü görmez, kör

[10] (mecaz) şom, uğursuz, üzüntü veren, utandıran

[11] (mecaz) üzgün, kederli, utanç duyan

[12] (mecaz) basit, fakir, incelikten yoksun

[13] güzel

Deyimler

Şablon:'Ust kara çalmak, kara gün dostu, kara haber, kara kara düşünmek, on parmağında on kara

|}

Karşıt anlamlılar

1. ak, beyaz

Çeviriler

• Almanca: schwarz (de)
• Amharca: ጥቁር (am) (ṭəḳur)
• Baskça: beltz (eu)
• Bretonca: du (br)
• Bulgarca: черен (bg) (čeren)
• Ersya dili: раужо (myv) (raužo)
• Estonca: must (et) [siyâh]
• Fince: musta (fi)
• Fransızca: noir (fr)
• Friuli dili: neri (fur)
• Galce: du (cy)
• Hawaii dili: ʻeleʻele (haw)
• Hırvatça: crn (hr)
• Hollandaca: zwart (nl)
• İbranice: שוואַרץ‏‎ (he)
• İngilizce: black (en)

• İskoç İngilizcesi: black (sco)
• İsveççe: svart (sv)
• İtalyanca: nero (it)
• Japonca: 黒い (ja) (kuroi)
• Kürtçe: reş (ku)
• Lehçe: czarny (pl)
• Letonca: melns (lv)
• Litvanca: juoda (lt)
• Macarca: fekete (hu)
• Portekizce: negro (pt)
• Rumence: negru (ro)
• Rusça: черный (ru) (tşornyi)
• Ukraynaca: чорний (uk) (čornyj)
• Vepsice: must (vep)
• Modern Yunanca: μαύρος (el) (mávros)

Türk lehçeleri

• Azerice: qara (az), siyah (az)
• Gagavuzca: kara (gag)

• Kırım Tatarca: qara (crh)
• Salarca: qara‏‎
• Özbekçe: қора (uz) (ķora)
• Türkmence: гара (tk)

Örnekler

[1] Kara gözlüm, efkârlanma gül gayri./İbibikler öter ötmez ordayım - B. S. Erdoğan

[10] Kara gözlüm veya neredesin karam (güzelim)? - Kara Osmanlar

[11] kara talih

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kara"

Atasözleri

• Ak akçe kara gün içindir
• Ak koyunun kara kuzusu da olur
• Aralarına kara kedi girmek
• Dost kara günde belli olur
• İsteyenin bir yüzü kara, vermeyenin iki yüzü
• Kara haber tez duyulur
• Ne karanlıkta yat, ne kara düş gör
• Ramazanda yalan söyleyenin bayramda yüzü kara olur
• Ramazanda oruç yiyenin bayramda yüzü kara olur
• Saçı ak mı kara mı, belli olmak
• Verirsen veresiye, batarsın kara suya

Sözcük birliktelikleri

• karaağaç, karaardıç, karaasma, karaayak, karabacak, karabakal, karabaldır, karabalık, karaballık, karabaş, karabatak, karabiber, kara boya, karaböce, karabuğday, karabulak, karabulut, kara bulut, karaburçak, karaciğer, kara cümle, karaçalı, karaçam, karaçav, karaçavuş, karaçayır, Karadağ, kara damaklı, karadavar, karadul, karadut, kara düş, kara elmas, kara et, karafatma, karagevrek, karagöz, Karagöz, karagül, karagürgen, karahalile, karahindiba, karahumma, karaiğne, karakabarcık, karakaçan, karakafes, kara kalem, kara kaplı kitap, karakarga, karakaş, kara kaş, karakavak, karakavuk, karakavza, kara kavruk, karakeçi, kara kehribar, karakeme, karakılçık, kara keş, kara koca, karakoncolos, karakucak, karakul, karakulak, kara kullukçu, kara kuru, kara kusmuk, karakuş, karakutu, karalahana, karaleylek, kara maşa, karasakız, kara sarı, karasığır, karasinek, kara su, karataban, kara tahta, karatavuk, kara tren, karaturp, kara yağız,karayaka, karayandık, karayanık, karayemiş, kara yer, karayılan, baldırıkara, karnıkara, karnı kara, sırtıkara

[2] Kara Afrika, kara derili, kara ırk, kara kıta

[4] kara kutu, gözü kara

[5] Karadeniz, karayel

[7] kara ağızlı, kara baht, karabasan, kara gün, kara haber, kara kış, kara kuvvet, kara liste, kara mizah, kara para, kara pazar, kara sevda, kara yas, kara yazı, kara yüz, ağzı kara, bağrı kara, bahtı kara, gönlü kara, yüzü kara

[9] kara cahil, kara düzen, kara ev, kara fırın, kara kovan, kara saban, kara yurt

Ad

kara

[1] kar adının yönelme hâli.

Söyleniş

IPA: /kaˈɾa/

Heceleme

Heceleme: ka·ra

Köken

Türkçe kar + -a

Çağatayca

Ad

[1] adak

[2] deniz kenari, sahil

[3] kuru yer

[4] (renkler) siyah

Gagavuzca

Ad

kara

[1] (renkler) kara

Köken

Eski Türkçe qara

Yahudi İspanyolcası

Rakam

[1] yüz