kara

Vikisözlük sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
Ayrıca bakınız: Kara, kere, kırı, kiri, koro, kuru, kürü

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): /kɑˈɾɑ/, /kɑɾɑˈɫɑɾ/
(dosya)

Heceleme[değiştir]

Heceleme: ka‧ra

Yazılışlar[değiştir]

قرا
kiril

[değiştir]

kara (belirtme hâli karayı, çoğulu karalar) -sı

  1. (renkler) en koyu renk, siyah (ak, beyaz karşıtı)
  2. (jeoloji) yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak
    Kurbağa karada da soluk alır, suda da. - N. Hikmet
  3. esmer
  4. (mecaz) uğursuzluk, üzüntü, keder, utanç

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Köken[değiştir]

[1-3] Eski Türkçe Türkçenin en eski yazılı belgesi olan 8. asırdan kalma Orhun Yazıtları'nda kara kelimesine sekiz yerde "fakir veya sıradan halk, avam", üç yerde "siyah renk" anlamında sıfat olmak üzere toplam 11 defa rastlanır.
[4] Arapça

Ön ad[değiştir]

kara

Yalın Karşılaştırma Üstünlük
kara daha kara en kara
  1. (renkler) kara renkte olan, kara renkli
  2. koyu renkli, esmer
  3. kötü, uğursuz, sıkıntılı
  4. yüz kızartıcı durum, leke
  5. iftira
  6. zenci
  7. ışıktan yoksun, karanlık
  8. (') kuzey
  9. gözü görmez, kör
  10. (mecaz) şom, uğursuz, üzüntü veren, utandıran
  11. (mecaz) üzgün, kederli, utanç duyan
  12. (mecaz) basit, fakir, incelikten yoksun
  13. güzel

Deyimler[değiştir]

Karşıt anlamlılar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Sözcük birliktelikleri[değiştir]

[2] Kara Afrika, kara derili, kara ırk, kara kıta
[4] kara kutu, gözü kara
[5] Karadeniz, karayel
[7] kara ağızlı, kara baht, karabasan, kara gün, kara haber, kara kış, kara kuvvet, kara liste, kara mizah, kara para, kara pazar, kara sevda, kara yas, kara yazı, kara yüz, ağzı kara, bağrı kara, bahtı kara, gönlü kara, yüzü kara
[9] kara cahil, kara düzen, kara ev, kara fırın, kara kovan, kara saban, kara yurt

[değiştir]

kara

[1] kar (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): /kaˈɾa/

Heceleme[değiştir]

Heceleme: ka‧ra

Köken[değiştir]

kar + -a

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

[1] adak
[2] deniz kenari, sahil
[3] kuru yer
[4] (renkler) siyah

Gagavuzca[değiştir]

[değiştir]

kara

[1] (renkler) kara

Köken[değiştir]

Eski Türkçe qara

Yahudi İspanyolcası[değiştir]

Sayı adı[değiştir]

kara

[1] yüz