kara

Ayrıca bakınız: kere, kırı, kiri, koro, kuru, kürü

Türkçe

Ad

kara (belirtme hâli karayı, çoğulu karalar)

[1] (renkler) en koyu renk

[2] (mecaz) uğursuzluk, üzüntü, keder, utanç

[3] (jeoloji) yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak

Kurbağa karada da soluk alır, suda da. - N. Hikmet

Söyleniş

kara

(dosya)

, çoğulu

karalar

(dosya)

IPA: /kɑˈɾɑ/, çoğulu IPA: /kɑɾɑˈlɑɾ/

Yazılışlar

قرا‏

Heceleme

Heceleme: ka·ra

Deyimler

acıkara, ana kara, fildişi karası, horozkarası, kara çalma, kara para, kara yolu, papazkarası, tavuk karası yağlı kara, yanıkara yürek karası, yüz karası

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kara"

Türk lehçeleri

• Azerice: qara (az), siyah (az)
• Gagavuzca: kara (gag)
• Kazakça: қара (kk) (qara)

• Kırgızca: кара (ky) (kara)
• Kırım Tatarca: qara (crh)
• Salarca: qara‏‎
• Özbekçe: qora (uz), қора (uz) (ķora)
• Türkmence: gara (tk)
• Uygurca: قارا‏‎ (ug) (qara)

Çeviriler

• Almanca: Schwarz (de) n; Verleumdung (de) d; Festland (de) n
• Amharca: ጥቁር (am) (ṭəḳur)
• Aymaraca: yana (ay)
• Baskça: beltz (eu)
• Bretonca: du (br)
• Bulgarca: черен (bg) (čeren); světadíl (cs), kontinent (cs)
• Ersya dili: раужо (myv) (raužo)
• Estonca: must (et); mander (et), kontinent (et)
• Farsça: سياه‏‎ (fa) (siyah)
• Fince: musta (fi), manner (fi)
• Fransızca: noire (fr)
• Friuli dili: neri (fur)
• Galce: du (cy)
• Hausaca: baƙi (ha)
• Hawaii dili: ʻeleʻele (haw)
• Hırvatça: crn (hr)

• İngilizce: black (en); continent (en), mainland (en)
• İspanyolca: negro (es); continente (es)
• İsveççe: svart (sv); kontinent (sv)
• İtalyanca: nero (it); continente (it)
• Kürtçe: reş (ku)
• Lehçe: czarny (pl); kontynent (pl)
• Macarca: fekete (hu); continente (pt)
• Rumence: negru (ro); континент (ru) (kontinent), материк (ru) (materik)
• Modern Yunanca: μαύρος (el) (mávros)

Atasözleri

Ak akçe kara gün içindir

Ak curun akmazsa kara curun kol gibi

Ak gün ağartır, kara gün karartır

Ak koyun ak bacağından, kara koyun kara bacağından asılır

Ak koyun kara koyun geçit başında belli olur

Ak koyunun kara kuzusu da olur

[1] Karaya sabun, deliye öğüt neylesin

[3] kara çalmak, kara sürmek, karalar bağlamak, karalar giymek

Türetilmiş kavramlar

karaca, karalamak, karamsar, karanlık, kararmak, karartmak

karaca, karacı, karacık, karalı, karasız, karayla, karaysa

Köken

[1-3] Eski Türkçe Türkçenin en eski yazılı belgesi olan 8. asırdan kalma Orhun Yazıtları'nda kara kelimesine sekiz yerde "fakir veya sıradan halk, avam", üç yerde "siyah renk" anlamında sıfat olmak üzere toplam 11 defa rastlanır.

[4] Arapça

Ön ad

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
kara	daha kara	en kara

[1] (renkler) kara renkte olan, kara renkli

[2] koyu renkli, esmer

[3] kötü, uğursuz, sıkıntılı

[4] yüz kızartıcı durum, leke

[5] iftira

[6] zenci

[7] ışıktan yoksun, karanlık

[8] (artık kullanılmayan sözcükler) kuzey

[9] gözü görmez, kör

[10] (mecaz) şom, uğursuz, üzüntü veren, utandıran

[11] (mecaz) üzgün, kederli, utanç duyan

[12] (mecaz) basit, fakir, incelikten yoksun

[13] güzel

Karşıt anlamlılar

[1] ak, beyaz

Çeviriler

• Almanca: schwarz (de)
• Amharca: ጥቁር (am) (ṭəḳur)
• Baskça: beltz (eu)
• Bretonca: du (br)
• Bulgarca: черен (bg) (čeren)
• Ersya dili: раужо (myv) (raužo)
• Estonca: must (et) [siyâh]
• Fince: musta (fi)
• Fransızca: noir (fr)
• Friuli dili: neri (fur)
• Galce: du (cy)
• Hawaii dili: ʻeleʻele (haw)
• Hırvatça: crn (hr)
• Hollandaca: zwart (nl)
• İbranice: שוואַרץ‏‎ (he)
• İngilizce: black (en)

• İskoç İngilizcesi: black (sco)
• İsveççe: svart (sv)
• İtalyanca: nero (it)
• Japonca: 黒い (ja) (kuroi)
• Kürtçe: reş (ku)
• Lehçe: czarny (pl)
• Letonca: melns (lv)
• Litvanca: juoda (lt)
• Macarca: fekete (hu)
• Portekizce: negro (pt)
• Rumence: negru (ro)
• Rusça: черный (ru) (tşornyi)
• Ukraynaca: чорний (uk) (čornyj)
• Vepsice: must (vep)
• Modern Yunanca: μαύρος (el) (mávros)

Türk lehçeleri

• Azerice: qara (az), siyah (az)
• Gagavuzca: kara (gag)

• Kırım Tatarca: qara (crh)
• Salarca: qara‏‎
• Özbekçe: қора (uz) (ķora)
• Türkmence: гара (tk)

Örnekler

[1] Kara gözlüm, efkârlanma gül gayri./İbibikler öter ötmez ordayım - B. S. Erdoğan

[10] Kara gözlüm veya neredesin karam (güzelim)? - Kara Osmanlar

[11] kara talih

Atasözleri

Ak akçe kara gün içindir, Ak koyunun kara kuzusu da olur, Dost kara günde belli olur, İsteyenin bir yüzü kara, vermeyenin iki yüzü, Kara haber tez duyulur, Ne karanlıkta yat, ne kara düş gör, Ramazanda yalan söyleyenin bayramda yüzü kara olur, Ramazanda oruç yiyenin bayramda yüzü kara olur, Saçı ak mı kara mı, belli olmak, Verirsen veresiye, batarsın kara suya

Deyimler

aralarına kara kedi girmek

kara çalmak

kara gün dostu

kara haber

kara kara düşünmek

on parmağında on kara

[1] aralarından kara kedi geçmek, kara kara düşünmek

Sözcük birliktelikleri

[1, 1a] karaağaç, karaardıç, karaasma, karaayak, karabacak, karabakal, karabaldır, karabalık, karaballık, karabaş, karabatak, karabiber, kara boya, karaböce, karabuğday, karabulak, karabulut, kara bulut, karaburçak, karaciğer, kara cümle, karaçalı, karaçam, karaçav, karaçavuş, karaçayır, Karadağ, kara damaklı, karadavar, karadul, karadut, kara düş, kara elmas, kara et, karafatma, karagevrek, karagöz, Karagöz, karagül, karagürgen, karahalile, karahindiba, karahumma, karaiğne, karakabarcık, karakaçan, karakafes, kara kalem, kara kaplı kitap, karakarga, karakaş, kara kaş, karakavak, karakavuk, karakavza, kara kavruk, karakeçi, kara kehribar, karakeme, karakılçık, kara keş, kara koca, karakoncolos, karakucak, karakul, karakulak, kara kullukçu, kara kuru, kara kusmuk, karakuş, karakutu, karalahana, karaleylek, kara maşa, karasakız, kara sarı, karasığır, karasinek, kara su, karataban, kara tahta, karatavuk, kara tren, karaturp, kara yağız,karayaka, karayandık, karayanık, karayemiş, kara yer, karayılan, baldırıkara, karnıkara, karnı kara, sırtıkara

[2] Kara Afrika, kara derili, kara ırk, kara kıta

[4] kara kutu, gözü kara

[5] Karadeniz, karayel

[7] kara ağızlı, kara baht, karabasan, kara gün, kara haber, kara kış, kara kuvvet, kara liste, kara mizah, kara para, kara pazar, kara sevda, kara yas, kara yazı, kara yüz, ağzı kara, bağrı kara, bahtı kara, gönlü kara, yüzü kara

[9] kara cahil, kara düzen, kara ev, kara fırın, kara kovan, kara saban, kara yurt

Ad

kara

[1] kar adının yönelme hâli.

Söyleniş

IPA: /kaˈɾa/

Heceleme

Heceleme: ka·ra

Köken

Türkçe kar + -a

Çağatayca

Ad

[1] adak

[2] deniz kenari, sahil

[3] kuru yer

[4] (renkler) siyah

Gagavuzca

Ad

kara

[1] (renkler) kara

Köken

Eski Türkçe qara

Yahudi İspanyolcası

Rakam

[1] yüz