kör

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: kor, koer

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi کور‎, Farsça کور‎.

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

kör (belirtme hâli körü, çoğulu körler)

  1. (fizyoloji) âmâ, görmeyen şahıs
    Körü körüne duygululuk sanatçıyı da körün değneğiyle yolunu araması gibi zavallı duruma düşürür. — N. Cumalı

Çekimleme[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Ön ad[değiştir]

kör (karşılaştırma daha kör, üstünlük en kör)

  1. arkası tıkalı olan veya işlek olmayan
    Kör sokak.
  2. az aydınlık veren
    Ampulün kör ışığı, dükkânı alaca bir loşluğa boğmuştu. — M. Yesârî
  3. duyarlığını yitirmiş
    Muhitimiz bize karşı her an kör, sağır ve şuursuzdur. — A. Ş. Hisar
  4. keskinliği yeterli olmayan
    Günün birinde ihtiyar çoban koyunun birini kör bir makasla kırkıyordu. — İ. H. Baltacıoğlu
  5. kötü
    Vakıa bu kör siyaset yüzünden Türklük Rumeli'den çıktı. — Y. K. Beyatlı
  6. olguları sezme ve kavrama yetisi, dikkati olmayan
  7. (fizyoloji) âmâ, görme engelli

Eş anlamlılar[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Karaçay-Balkarca[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem[değiştir]

  1. (fizyoloji, nöroloji) görmek

Kumanca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: kör

Eylem[değiştir]

kör

  1. (fizyoloji, nöroloji) görmek

Macarca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: kör

[değiştir]

kör

  1. (geometri) çember