keder

Ayrıca bakınız: kéðer

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi كدر‎, o da Arapça كَدَر‎ (kedar).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ke.ˈdeɾ/
• Heceleme: ke‧der

Ad

keder (belirtme hâli kederi, çoğulu kederler)

1. (psikoloji) acı, dert, ızdırap, sıkıntı, tasa, üzüntü

   Hiçbir kederim yoktu ki onun bir tatlı kelamıyla bertaraf olmasın. — A. H. Müftüoğlu

Çekimleme

keder adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		keder	kederler
belirtme		kederi	kederleri
yönelme		kedere	kederlere
bulunma		kederde	kederlerde
ayrılma		kederden	kederlerden
tamlayan		kederin	kederlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kederim	kederlerim
	belirtme	kederimi	kederlerimi
	yönelme	kederime	kederlerime
	bulunma	kederimde	kederlerimde
	ayrılma	kederimden	kederlerimden
	tamlayan	kederimin	kederlerimin
2. tekil	yalın	kederin	kederlerin
	belirtme	kederini	kederlerini
	yönelme	kederine	kederlerine
	bulunma	kederinde	kederlerinde
	ayrılma	kederinden	kederlerinden
	tamlayan	kederinin	kederlerinin
3. tekil	yalın	kederi	kederleri
	belirtme	kederini	kederlerini
	yönelme	kederine	kederlerine
	bulunma	kederinde	kederlerinde
	ayrılma	kederinden	kederlerinden
	tamlayan	kederinin	kederlerinin
1. çoğul	yalın	kederimiz	kederlerimiz
	belirtme	kederimizi	kederlerimizi
	yönelme	kederimize	kederlerimize
	bulunma	kederimizde	kederlerimizde
	ayrılma	kederimizden	kederlerimizden
	tamlayan	kederimizin	kederlerimizin
2. çoğul	yalın	kederiniz	kederleriniz
	belirtme	kederinizi	kederlerinizi
	yönelme	kederinize	kederlerinize
	bulunma	kederinizde	kederlerinizde
	ayrılma	kederinizden	kederlerinizden
	tamlayan	kederinizin	kederlerinizin
3. çoğul	yalın	kederi	kederleri
	belirtme	kederini	kederlerini
	yönelme	kederine	kederlerine
	bulunma	kederinde	kederlerinde
	ayrılma	kederinden	kederlerinden
	tamlayan	kederinin	kederlerinin

Çeviriler

keder

• Fince: ahdistus (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "keder" maddesi

Gagavuzca

Köken

Arapça كَدَر‎ (kedar)

Ad

keder

1. keder

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki