iz

Ayrıca bakınız: íz

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: iz

Ad

iz (belirtme hâli izi, çoğulu izler)

1. bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı alamet, belirti, emare, nişan

   Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - S. F. Abasıyanık

2. bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti

   Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı. - Y. K. Karaosmanoğlu

3. bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ip ucu, emare

   Cinayet izleri.

4. bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser

   O çağ uygarlığından iz kalmadı.

5. (geometri) bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Çekimleme

iz adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		iz	izler
belirtme		izi	izleri
yönelme		ize	izlere
bulunma		izde	izlerde
ayrılma		izden	izlerden
tamlayan		izin	izlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	izim	izlerim
	belirtme	izimi	izlerimi
	yönelme	izime	izlerime
	bulunma	izimde	izlerimde
	ayrılma	izimden	izlerimden
	tamlayan	izimin	izlerimin
2. tekil	yalın	izin	izlerin
	belirtme	izini	izlerini
	yönelme	izine	izlerine
	bulunma	izinde	izlerinde
	ayrılma	izinden	izlerinden
	tamlayan	izinin	izlerinin
3. tekil	yalın	izi	izleri
	belirtme	iziyi	izlerini
	yönelme	iziye	izlerine
	bulunma	izinde	izlerinde
	ayrılma	izinden	izlerinden
	tamlayan	izinin	izlerinin
1. çoğul	yalın	izimiz	izlerimiz
	belirtme	izimizi	izlerimizi
	yönelme	izimize	izlerimize
	bulunma	izimizde	izlerimizde
	ayrılma	izimizden	izlerimizden
	tamlayan	izimizin	izlerimizin
2. çoğul	yalın	iziniz	izleriniz
	belirtme	izinizi	izlerinizi
	yönelme	izinize	izlerinize
	bulunma	izinizde	izlerinizde
	ayrılma	izinizden	izlerinizden
	tamlayan	izinizin	izlerinizin
3. çoğul	yalın	izi izleri
	belirtme	iziyi izlerini
	yönelme	iziye izlerine
	bulunma	izinde izlerinde
	ayrılma	izinden izlerinden
	tamlayan	izinin izlerinin

Çeviriler

bir yerde bırakılan işaret

• Almanca: Spur (de) d
• Felemenkçe: spoor (nl)
• Fince: jälki (fi)
• Gagavuzca: iz (gag)
• İngilizce: footprint (en), track (en)
• İsveççe: spår (sv) n
• Karaçay Balkarca: ışan (krc)
• Norveççe: spør (no) n

Sözcük birliktelikleri

• iz sürme, izinden gitmek, izinden yürümek, izine dönmek, izine düşmek, izine uymak

Türetilmiş kavramlar

• izce, izci, izcik, izken, izle, izlek, izleme, izlenim, izli, izse, izsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu "iz" maddesi

Azerbaycan Türkçesi

Ad

iz

1. iz

Mayaca

Ad

iz

1. buz

Kaynakça

• Tahsin Mayatepek Raporları

Gagavuz Türkçesi

Ad

iz

1. iz