iz

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: íz

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: iz

[değiştir]

iz (belirtme hâli izi, çoğulu izler)

  1. bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı alamet, belirti, emare, nişan
    Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - S. F. Abasıyanık
  2. bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti
    Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı. - Y. K. Karaosmanoğlu
  3. bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ip ucu, emare
    Cinayet izleri.
  4. bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser
    O çağ uygarlığından iz kalmadı.
  5. (geometri) bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Çekimleme[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Sözcük birliktelikleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Azerbaycan Türkçesi[değiştir]

[değiştir]

iz

  1. iz

Mayaca[değiştir]

[değiştir]

iz

  1. buz

Kaynakça[değiştir]

  • Tahsin Mayatepek Raporları

Gagavuz Türkçesi[değiştir]

[değiştir]

iz

  1. iz