alamet

Ayrıca bakınız: alâmet

Türkçe

Heceleme

Heceleme: a·la·met

Köken

Arapça علامة‏

Ad

alamet (belirtme hâli alameti, çoğulu alametler)

1. belirti, iz, işaret

   İnsanlığın belli bir sonuca yöneldiğini gösterir hiçbir alamet yok. - C. Meriç

2. (mecaz) büyüklük, irilik bakımından şaşılacak durumda olan nesne

Çekimleme

alamet adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	alamet	alametler
belirtme	alameti	alametleri
yönelme	alamete	alametlere
bulunma	alamette	alametlerde
ayrılma	alametten	alametlerden
tamlayan	alametin	alametlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	alametim	alametlerim
2. tekil (senin)	alametin	alametlerin
3. tekil (onun)	alameti	alametleri
1. çoğul (bizim)	alametimiz	alametlerimiz
2. çoğul (sizin)	alametiniz	alametleriniz
3. çoğul (onların)	alameti alametleri

Çeviriler

• Almanca: Anzeichen (de) n
• Arapça: علامة‏‎ (ar) d
• Eski Türkçe: beçkem (tr), belgü (tr), perçem (tr)
• Fince: merkki (fi), oire (fi)
• İngilizce: characteristc (en), indication (en), mark (en), sign (en), symbol (en), trace (en)
• İsveççe: indikation (sv)

• Norveççe: tegn (no) n

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "alamet"