izler

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /iz.ˈleɾ/
• Heceleme: iz‧ler

Köken 1

iz + -ler

Ad

izler

1. iz (ad) sözcüğünün yalın çoğul çekimi

Eylem

izler

1. izlemek (eylem) sözcüğünün bildirme kipi geniş zaman basit üçüncü tekil şahıs olumlu çekimi

   zıt anlamlısı: izlemez

Türetilmiş kavramlar

• izler izlemez