eser

Türkçe

Köken

Arapça اَثَر‏ (as̱ar)

Söyleniş

• Heceleme: e·ser

Ad

1. emek sonucu ortaya konan ürün
   • Boğaziçi doğrudan doğruya Türklerin eseridir.– Y. K. Beyatlı
2. (edebiyat) kitap, yayın
   • Bütün özlediğim eserlerle bir kütüphane yapabilsem artık yapılacak bir iş kalmayacak. – H. Z. Uşaklıgil
3. im, işaret, iz
   • Yüzünde biraz önceki elemden, kızgınlıktan, çaresizlikten eser yoktu. – A. Kulin
4. soyut kavramlarda belirti
   • Acaba, bir yolunu bulup bir talih eseri olarak gidemez miydik? – A. Erhat

Eş anlamlılar

• (edebiyat; ürün): yapıt

Çeviriler

• Almanca: Werk (de) n
• Arapça: اَثَر‏‎ (ar) e (as̱ar)
• Fince: jälki (fi), teos (fi), trace (en)

• Kürtçe: eser (ku)
• İngilizce: product (en), work (en)

Türk lehçeleri

• Azerice: əsər (az)

• Kırgızca: belgi (ky), çıgarma (ky), iz (ky), tak (ky)
• Osmanlıca: اثر‏‎ (ota)

Alt kavramlar

• müzik eseri

Atasözleri

• (ürün): Tembele kapını ört demişler, yel eser örter demiş

Türetilmiş kavramlar

• eserce, eserci, esercik, eserken, eserle, eserli, eserse, esersiz

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "eser"
• Vikipedi maddesi eser

Çekimli eylem

1. esmek eyleminin üçüncü tekil şahıs geniş zaman kipi, istek kipi.

Karşıt anlamlılar

• esmez

Sözcük birliktelikleri

• eser esmez

Türkmence

Ad

1. eser
2. sosyalist devrimci

Kaynaklar

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.