ip

Ayrıca bakınız: IP, İP

Türkçe

ip hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

Söyleniş

• Heceleme: ip

Köken=

Eski Türkçe yip

Ad

ip (belirtme hâli ipi, çoğulu ipler)

1. (dokuma) pamuk, keten, yün, ipek, naylon vb. dokuma maddelerinin uzun, ince liflerinden her biri veya bu liflerin birlikte bükülmüş ve çekilmiş durumu, iplik, urgan

   Tavandan ip yumakları, urganlar, gemici fenerleri sarkardı. - N. Cumalı

2. (mecaz) asarak öldürme cezası

Çekimleme

ip adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	ip	ipler
belirtme	ipi	ipleri
yönelme	ipe	iplere
bulunma	ipte	iplerde
ayrılma	ipten	iplerden
tamlayan	ipin	iplerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	ipim	iplerim
2. tekil (senin)	ipin	iplerin
3. tekil (onun)	ipi	ipleri
1. çoğul (bizim)	ipimiz	iplerimiz
2. çoğul (sizin)	ipiniz	ipleriniz
3. çoğul (onların)	ipi ipleri

Deyimler

• ip korkusunu boynuna almak
• ipe götürmek

Atasözleri

• İp inceldiği yerden kopar

Türetilmiş kavramlar

• ipçe, ipçi, ipçik, ipken, iple, ipleme, ipli, ipse, ipsi, ipsiz

Çeviriler

dokuma malzemelerinin uzun liflerinden her biri

• Almanca: Strick (de) e
• Azerice: ip (az)
• Eski Türkçe: egrik (tr), urk (tr), yıp (tr)
• Fince: lanka (fi), naru (fi), nuora (fi)

• Fransızca: corde (fr) d
• İngilizce: thread (en), string (en)
• Kırım Tatarca: arqan (crh), cıp (crh)
• Lehçe: lina (pl)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "ip"

Azerice

Ad

ip

1. ip

Çağatayca

Ad

1. sab, meharet, bir işi yoluna komak, münasib, şayeste

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Ad

ip

1. ip

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki
• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.