ip

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: IP, İP

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi آب‎, Eski Türkçe yıp(yıp).

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

ip (belirtme hâli ipi, çoğulu ipler)

  1. (dokuma) ipek, keten, naylon, pamuk, yün v.s. dokuma maddelerinin uzun, ince liflerinden her biri veya bu liflerin birlikte bükülmüş ve çekilmiş hâli, iplik, urgan
    Tavandan ip yumakları, urganlar, gemici fenerleri sarkardı. — N. Cumalı
  2. (mecaz) asarak öldürme cezası

Çekimleme[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

  • Vikipedi'de ip

Anagramlar[değiştir]

Azerice[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ip

[değiştir]

ip

  1. (dokuma) ip

Anagramlar[değiştir]

Çağatayca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ip

[değiştir]

  1. bir işi yoluna koymak, meharet, münasib, sab, şayeste

Anagramlar[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe yip(yip)

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ip

[değiştir]

ip

  1. (dokuma) ip

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Anagramlar[değiştir]