dost

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ˈdost/

Heceleme: dost

Köken

Osmanlı Türkçesi دوست‎ (dost), o da Farsça دوست‎ (dôst)

Ad

dost (belirtme hâli dosdu, çoğulu dostlar)

Vikipedi

dost hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. bir şeye aşırı ilgi duyan, koruyan kişi

   Kitap dostu.

2. erkek veya kadının evlilik dışı ilişki kurduğu kişi, zamazingo

   Bir dostu vardı, belalı, çapkın bir delikanlı. - H. R. Gürpınar

3. sahibine sevgi gösteren hayvan

   Köpek insan dostudur.

4. (sosyoloji) sevilen, güvenilen, yakın arkadaş, gönüldaş, iyi anlaşılan kişi

   Ben giderim adım kalır. Dostlar beni hatırlasın. - Âşık Veysel

Çekimleme

dost adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		dost	dostlar
belirtme		dosdu	dostları
yönelme		dosda	dostlara
bulunma		dostta	dostlarda
ayrılma		dosttan	dostlardan
tamlayan		dosdun	dostların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	dosdum	dostlarım
	belirtme	dosdumu	dostlarımı
	yönelme	dosduma	dostlarıma
	bulunma	dosdumda	dostlarımda
	ayrılma	dosdumdan	dostlarımdan
	tamlayan	dosdumun	dostlarımın
2. tekil	yalın	dosdun	dostların
	belirtme	dosdunu	dostlarını
	yönelme	dosduna	dostlarına
	bulunma	dosdunda	dostlarında
	ayrılma	dosdundan	dostlarından
	tamlayan	dosdunun	dostlarının
3. tekil	yalın	dosdu	dostları
	belirtme	dosduyu	dostlarını
	yönelme	dosduya	dostlarına
	bulunma	dosduda	dostlarında
	ayrılma	dosdudan	dostlarından
	tamlayan	dosdunun	dostlarının
1. çoğul	yalın	dosdumuz	dostlarımız
	belirtme	dosdumuzu	dostlarımızı
	yönelme	dosdumuza	dostlarımıza
	bulunma	dosdumuzda	dostlarımızda
	ayrılma	dosdumuzdan	dostlarımızdan
	tamlayan	dosdumuzun	dostlarımızın
2. çoğul	yalın	dosdunuz	dostlarınız
	belirtme	dosdunuzu	dostlarınızı
	yönelme	dosdunuza	dostlarınıza
	bulunma	dosdunuzda	dostlarınızda
	ayrılma	dosdunuzdan	dostlarınızdan
	tamlayan	dosdunuzun	dostlarınızın
3. çoğul	yalın	dosdu dostları
	belirtme	dosduyu dostlarını
	yönelme	dosduya dostlarına
	bulunma	dosduda dostlarında
	ayrılma	dosdudan dostlarından
	tamlayan	dosdunun dostlarının

Deyimler

aile dostu, dost ateşi, dost acı söyler, dost düşman dostlar toplantısı

Zıt anlamlılar

• düşman

Üst kavramlar

• tanıdık

Türetilmiş kavramlar

• dostane, dostça, dostken, dostla, dostlu, dostsa, dostsuz, Gelendost

İlgili kavramlar

• arkadaş

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Freund (de) e, Freundin (de) d
• Farsça: دوست‎ (fa) (dôst)
• Fince: ystävä (fi), ystävätär (fi)
• İngilizce: friend (en)
• İsveççe: vän (sv), flickvän (sv)
• Osmanlı Türkçesi: دوست‎
• Şorca: нанчы

Ön ad

dost (karşılaştırma daha dost, üstünlük en dost)

1. iyi geçinen, aralarında iyi ilişki bulunan

   Yüzleri tatlı, dilleri tatlı, dost insanlardı bunlar. — T. Buğra

Çeviriler

dost

• Almanca: freundlich (de)
• Fince: ystävällinen (fi)
• İngilizce: friendly (en)
• İsveççe: vänlig (sv)

  Osmanlı Türkçesi: دوست‎

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "dost" maddesi

Atasözleri

• Aç ile dost olayım diyen peşin karnını doyursun
• Ata dost gibi bakmalı, düşman gibi binmeli
• Bin dost az, bir düşman çok
• Doğruluk dost kapısı
• Domuz derisi post olmaz, eski düşman dost olmaz
• Dost acı söyler
• Dost ağlatır, düşman güldürür

Azerice

Diğer yazılışlar
Arap	دوست‎
Kiril	дост
Latin	dost

Köken

Farsça دوست‎ (dost)

Ad

dost

1. arkadaş
2. dost

Çekçe

Söyleniş

• Heceleme:

Belirteç

dost

1. yeterince, yeteri kadar

Gagavuzca

Söyleniş

Heceleme: dost

Köken

Farsça دوست‎ (dôst)

Ad

dost

1. (sosyoloji) dost

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarcası

Söyleniş

• Heceleme: dost

Ad

dost

1. (sosyoloji) arkadaş, dost

Türkmence

Söyleniş

• Heceleme: dost

Ad

dost

1. (sosyoloji) arkadaş, dost

Zazaca

Ad

dost e

1. dost