kuvvet

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi قوت‎, o da Arapça قُوَّة‎ (ḳuvve) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): kuvˈvet
• Heceleme: kuv‧vet

Ad

kuvvet (belirtme hâli kuvveti, çoğulu kuvvetler)

1. (askeriye) büyük askerî birlik

   Deniz kuvvetlerinden tuğgeneral rütbesiyle emekli oldu.

2. (fizik) fiziksel vektörel nicelik, fiziksel güç

   Elektromanyetik kuvvet, Maxwell denklemleriyle hesap edilir

   Bu kadar cesur bir hamleye yetecek kuvvetim yok. - Y. Z. Ortaç

3. şiddet, zor, cebir

   Kuvvet kullanmak.

4. (fizik) durgunluğu harekete veya hareketi durgun bir duruma çeviren etken, direnci kıran veya direnç doğuran özellik
5. (matematik) bir niceliğin kendisi ile çarpılarak yükseltildiği derecelerden her biri

   2×2×2 = 2³ denkleminde 3 sayısı, 2'nin kuvvetini gösterir.

6. erk, nüfuz, yetke
7. dayanıklı olma durumu

Eş anlamlılar

• (fizik): takat
• (nüfuz): erk, yetke

Alt kavramlar

• (askeriye): deniz kuvvetleri, hava kuvvetleri, kara kuvvetleri
• (nüfuz): çekim kuvveti, elektromanyetik kuvvet

Deyimler

• (fizik): tabana kuvvet kaçmak

Türetilmiş kavramlar

• kuvvetçe, kuvvetçi, kuvvetçik, kuvvetken, kuvvetle, kuvvetli, kuvvetse, kuvvetsiz

Çeviriler

fiziksel vektörel nicelik, fiziksel güç

• Almanca: Kraft (de) d

  İsviçre Almancası: Kraft (de) d

• Arapça: قُوَّة‎ (ar) d (ḳuvve)
• Arnavutça: forcë (sq), fuqi (sq)
• Azerice: qüvvət (az), taqət (az)
• Bulgarca: сила (bg) (sila)
• Danca: kraft (da)
• Eski Türkçe: küç (tr)
• Fince: voima (fi)
• Fransızca: force (fr)
• İngilizce: force (en)
• İspanyolca: fuerza (es) d
• İsveççe: kraft (sv)
• İtalyanca: forza (it) d
• Kürtçe: hêz (ku)
• Norveççe: kraft (no)
• Osmanlı Türkçesi: قوت‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kuvvet"

Ek okumalar

• Vikipedi'de kuvvet