kuvvet

Türkçe

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	kuvvet	kuvvetler
Belirtme (-i)	kuvveti	kuvvetleri
Yönelme (-e)	kuvvete	kuvvetlere
Bulunma (-de)	kuvvette	kuvvetlerde
Çıkma (-den)	kuvvetten	kuvvetlerden
Tamlayan	kuvvetin	kuvvetlerin

kuvvet -ti

Ad

[1] (fizik) fiziksel vektörel nicelik, fiziksel güç, takat

Elektromanyetik kuvvet, kütle çekim kuvveti.

Bu kadar cesur bir hamleye yetecek kuvvetim yok. - Y. Z. Ortaç

[2] şiddet, zor, cebir

Kuvvet kullanmak.

[3] yetke, erk, nüfuz

[4] dayanıklı olma durumu

[5] (askeriye) büyük askerî birlik

Deniz kuvvetleri, hava kuvvetleri, kara kuvvetleri.

Bir ülkenin silahlı gücü.

[6] (fizik) durgunluğu harekete veya hareketi durgun bir duruma çeviren etken, direnci kıran veya direnç doğuran özellik

[7] (matematik) bir niceliğin kendisi ile çarpılarak yükseltildiği derecelerden her biri: 2x2x2=23 denkleminde, 3 sayısı 2'nin kuvvetini gösterir

Söyleniş

kuvˈvet

Köken

Arapça قوة (quwwa)‎

Heceleme

kuv·vet, çoğulu kuv·vet·ler

Deyimler

çekim kuvveti, elektromanyetik kuvvet, tabana kuvvet kaçmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kuvvet"

Türk lehçeleri

• Azerice: qüvvət ^(az), taqət ^(az)
• Eski Türkçe: küç ^(tr)

Çeviriler

• Almanca: [1] Kraft ^(de) dişil
• Arapça: [1] قوة ^(ar) dişil
• Fince: [1] voima ^(fi)
• Fransızca: [1] force ^(fr)
• İngilizce: [1] force ^(en)
• İspanyolca: [1] fuerza ^(es) dişil
• İsveççe: [1] kraft ^(sv)

• İtalyanca: [1] forza ^(it) dişil
• Kürtçe: [1] hêz ^(ku)
• Norveççe: [1] kraft ^(no)