yazmak

Türkçe

Heceleme: yaz·mak

Eylem

yazmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yazar) -ar

1. söz ve düşünceyi özel işaret veya harflerle anlatmak

   Büyük bir heyecan, bir haz içinde şu satırları yazıyorum. - Ö. Seyfettin

2. yazı ile anlatmak, yazıya dökmek

   Adresini bilmiyorum ki yazayım.

3. yazar olarak görev yapmak
4. yazı ile bildirmek, haber vermek

   Mağlubiyet Almanya'yı karıştırmış, gazeteler yazıyor. - A. İlhan

5. bir bilim veya edebiyat eseri oluşturmak
6. sayaç vb. sayılarla niceliği belirtmek
7. kaydetmek

   Çocuğu okula yazdılar.

8. bir göreve almak

   O delikanlıyı polis yazmışlar.

9. insanın geleceğini belirlemek

   Yazan böyle yazmış.

10. gelinin yüzünü süslemek

    Kalem alıp kaşın gözün yazmalı. - Halk türküsü

Deyimler

buz üstüne yazı yazmak, ceza yazmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "yazmak"

Çeviriler

• Afrikanca: skryf (af)
• Almanca: schreiben (de)
• Arapça: كَتَبَ‏‎ (ar) (ketebe) [kátaba]
• Asturyasça: escribir (ast)
• Azerice: yazmaq (az)
• Çince: 寫 (zh), 写 (zh) [xiě]
• Eski Türkçe: bitimek (tr)
• Fince: kirjoittaa (fi)
• Fransızca: écrire (fr)
• Hollandaca: schrijven (nl)
• İdo: skribar (io)
• İngilizce: write (en)
• İskoç İngilizcesi: {{ç|sco|
• İspanyolca: escribir (es)
• İsveççe: skriva (sv)

• İtalyanca: scrivere (it)
• Japonca: 書く (ja), かく (ja) [kaku]
• Korece: 쓰다 (ko) (sseuda) [sseuda^]
• Kürtçe: nivîsîn (ku)
• Litvanca: rašyti (lt)
• Macarca: ír (hu)
• Özbekçe: yozmoq (uz)
• Rusça: писать (ru) (pisatʹ) [pisát’]
• Tayca: เขียน (th) (kǐian)
• Tatarca: yazu (tt)
• Türkmence: ýazmak (tk)

Çağatayca

Eylem

1. yapmak, best etmek, tahrir, imla, bitmek

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.