gelin

Ayrıca bakınız: Gelin

Türkçe

Söyleniş

IPA: geˈlin

Heceleme

Heceleme: ge·lin

Ad

gelin (belirtme hâli gelini, çoğulu gelinler) -ni

1. (aile) evlenmek için süslenmiş kız ya da yeni evlenmiş kadın
2. aileye evlenme yoluyla girmiş olan kadın

Deyimler

allı gelin, çömçe gelin, gelin abla, gelin alayı, gelin aldatan, gelin alıcı, gelin almak, gelin asboğazı, gelin aşboğazı, gelin balığı, gelin böceği, gelin cevezi, gelin çiçeği, gelin döşeği, gelin duvağı, gelin düğmesi, geline gelin olmak, gelin etmek, gelin gibi süzülmek, gelin gitmek, gelin göçürmek, gelin gülü, gelin güveyi elması, gelin hamamı, gelin havası, gelin kuşağı, gelin kuşu, gelin mantarı, gelin olmak, gelin otu, gelin parmağı, gelin pırlaklanmak, gelin teli, gelin tepmek, gelin uğru, gelin uğuru, gelin yanı, gelin yanısı, gelin yazmak, gelin yolu, gelin yüzü, telli gelin

Çeviriler

• Almanca: Braut (de) d
• Arapça: عروس‏‎ (ar) e [ʕaru:s]
• Azerice: gəlin (az)
• Boşnakça: nevjesta (bs), mlada (bs)
• Bulgarca: булка (bg) (bulka)
• Fince: morsian (fi)
• Fransızca: jeune mariée (fr) d
• Gagavuzca: gelin (gag)
• Hollandaca: bruid (nl) d
• İbranice: כַּלָּה‏‎ (he) d
• İngilizce: bride (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: brud (sv)
• Karaçay Balkarca: kelin (krc)

• Kırım Tatarca: kelin (crh), kelinçek (crh)
• Kürtçe: rayeka navdêrî (ku)
• Norveççe: brud (no)
• Portekizce: noiva (pt) d
• Rusça: невеста (ru) d (nevesta)
• Tatarca: kilen (tt), yäreşkän qız (tt)
• Türkmence: gelin (tk)
• Uygurca: kelin (ug)

Üst kavramlar

• kadın, kız

Türetilmiş kavramlar

• gelince, gelinci, gelincik, gelinle, gelinli, gelinse, gelinsiz

Eylem

gelin

1. gelmek eyleminin ikinci tekil şahıs emir kipi.

Söyleniş

IPA: ˈgelin

Heceleme

Heceleme: ge·lin

Karşıt anlamlılar

1. gelmeyin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "gelin"

Atasözleri

• Ahmak gelin yengeyi halayığı sanır
• Dadandırma kara gelin, dadanırsa yine gelir
• Gelin altın taht getirmiş, çıkmış kendisi oturmuş
• Gelin atta buyruk Hak'ta
• Gelin eşikte oğlan beşikte
• Gelin girmedik ev olur, ölüm girmedik ev olmaz
• Gelin olmayan kızın vebali amcası oğlunun boynuna

Gagavuzca

Ad

gelin

1. gelin

Köken

Eski Türkçe kälin

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Ad

gelin

1. gelin

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.