İçeriğe atla

imla

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi املاء, o da Arapça اِمْلاَء (ezberden yazdırmak, dikte etmek). İlletli olan bu kelimenin sülâsî kökü ile ilgili olarak Ârâmîce ve İbrânîcede melel kelimenin “konuşmak, söylemek”, mille kelimenin de “kelime, söz” mânasına geldiği, imlâ kelimesinin aslının imlâl olduğu, imlâyı Benî Temîm’in, imlâli de Benî Esed’in kullandığı ifade edilmiştir.

Söyleniş

[düzenle]

imla (belirtme hâli imlayı, çoğulu imlalar)

  1. yazım
    İmla bahsi yalnız bizde değil, Fransa'da dahi gariplikler uyandırmıştır. - A. Râsim.
  2. doldurma, doldurulma

Çekimleme

[düzenle]

Sözcük birliktelikleri

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]
  • Köken açıklamaları İslam Ansiklopedisi'nin imlâ ve millet maddelerinden hülasa edilmiştir.

Azerice

[düzenle]

imla

  1. imla

Tatarca

[düzenle]

imla

  1. imla, yazım