bitmek

Türkçe

Eylem

bitmek bitmek -er bitmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi biter)

[1] bir işin veya bir dönemin sona ermesi, geride kalması, tamamlanması

Ödevim bitti.

[2] sonuçlanmak

Kavga güzellikle bitti.

[3] tükenmek

Dün akşam param bitmişti. - S. F. Abasıyanık

[4] aşırı derecede yorulmak, dayanma gücü kalmamak

Bittim, tükendim.

[5] çok hoşlanmak, aşırı derecede beğenmek

Buğulu bir sesi var. Ben böyle sese biterim. - H. Taner

[6] güçsüz kalmak, çok zayıflamak

Biçare adam on günde limon sarısına dönmüş, incelmiş, bitmiş. - E. İ. Benice

[7] topraktan çıkmak, yetişmek

Buğdayla arpadan başka ne biter bu topraklarda? - F. R. Atay

Ot bile bitmeyen topraklar bunlar.

[8] tüy, saç vb. şeylerin çıkması (bir yerden)

Daha sakalı bitmedi.

[9] beklenmedik bir zamanda ortaya çıkmak

Aynı anda sahnenin her yerinde birden bitiyor, bir şarkıcıdan çok bir göz bağcıya benziyordu. - M. Mungan

Kedi arkamda bitiverdi.

Yazılışlar

بیتمک‏

Deyimler

dilinde tüy bitmek mantar gibi bitmek oyunun sakalı bitmek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bitmek"

Türk lehçeleri

• Azerice: bitmək (az), qurtarmaq (az), tamamlanmaq (az), başa çatmaq (az)
• Eski Türkçe: bütmek (tr)

• Tatarca: betü (tt)
• Türkmence: bitmek (tk)

Çeviriler

• Fince: ehtyä (fi), loppua (fi), päättyä (fi), uupua (fi), heikentyä (fi),
• İngilizce: finish (en), to be over (en)

is trey iOS øuurww I up ur

Hey tiyuuuuuuuuytreeyuìuīq

Çağatayca

Eylem

[1] yazmak, tahrir, terkim

Türkmence

Eylem

bitmek

[1] bitmek, tamamlanmak

[2] yetişmek