bitmek

Türkçe

Eylem

Zaman	Kişi	Çekimli eylem
		Olumlu	Olumsuz
Belirli geçmiş	ben	bittim	bitmedim
	sen	bittin	bitmedin
	o	bitti	bitmedi
	biz	bittik	bitmedik
	siz	bittiniz	bitmediniz
	onlar	bitti	bitmedi
		bittiler	bitmediler
Belirsiz geçmiş	ben	bitmişim	bitmemişim
	sen	bitmişsin	bitmemişsin
	o	bitmiş	bitmemiş
	biz	bitmişiz	bitmemişiz
	siz	bitmişsiniz	bitmemişsiniz
	onlar	bitmiş	bitmemiş
		bitmişler	bitmemişler
Geniş zaman	ben	biterim	bitmem
	sen	bitersin	bitmezsin
	o	biter	bitmez
	biz	biteriz	bitmeyiz
	siz	bitersiniz	bitmezsiniz
	onlar	biter	bitmez
		biterler	bitmezler
Şimdiki zaman	ben	bitiyorum	bitmiyorum
	sen	bitiyorsun	bitmiyorsun
	o	bitiyor	bitmiyor
	biz	bitiyoruz	bitmiyoruz
	siz	bitiyorsunuz	bitmiyorsunuz
	onlar	bitiyor	bitmiyor
		bitiyorlar	bitmiyorlar
Gelecek zaman	ben	biteceğim	bitmeyeceğim
	sen	biteceksin	bitmeyeceksin
	o	bitecek	bitmeyecek
	biz	biteceğiz	bitmeyeceğiz
	siz	biteceksiniz	bitmeyeceksiniz
	onlar	bitecek	bitmeyecek
		bitecekler	bitmeyecekler

bitmek -er

I

[1] bir işin veya bir dönemin sona ermesi, geride kalması, tamamlanması

Ödevim bitti.

[2] sonuçlanmak

Kavga güzellikle bitti.

[3] tükenmek

Dün akşam param bitmişti. - S. F. Abasıyanık

[4] aşırı derecede yorulmak, dayanma gücü kalmamak

Bittim, tükendim.

[5] çok hoşlanmak, aşırı derecede beğenmek

Buğulu bir sesi var. Ben böyle sese biterim. - H. Taner

[6] güçsüz kalmak, çok zayıflamak

Biçare adam on günde limon sarısına dönmüş, incelmiş, bitmiş. - E. İ. Benice

[7] topraktan çıkmak, yetişmek

Buğdayla arpadan başka ne biter bu topraklarda? - F. R. Atay

Ot bile bitmeyen topraklar bunlar.

[8] tüy, saç vb. şeylerin çıkması (bir yerden)

Daha sakalı bitmedi.

[9] beklenmedik bir zamanda ortaya çıkmak

Aynı anda sahnenin her yerinde birden bitiyor, bir şarkıcıdan çok bir göz bağcıya benziyordu. - M. Mungan

Kedi arkamda bitiverdi.

Yazılışlar

بیتمک

Deyimler

dilinde tüy bitmek mantar gibi bitmek oyunun sakalı bitmek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bitmek"

Türk lehçeleri

• Azerice: bitmək ^(az), qurtarmaq ^(az), tamamlanmaq ^(az), başa çatmaq ^(az)
• Eski Türkçe: bütmek ^(tr)

• Tatarca: betü ^(tt)
• Türkmence: bitmek ^(tk)

Çeviriler

• Fince: [1] ehtyä ^(fi), [2] loppua ^(fi), päättyä ^(fi), [3] uupua ^(fi), [4] heikentyä ^(fi),
• İngilizce: finish ^(en), to be over ^(en)

Çağatayca

Eylem

[1] yazmak, tahrir, terkim

Türkmence

Eylem

[1] bitmek, tamamlanmak

[2] yetişmek