yay

[1] Mançu'n yay yılda 1760

[2] Yay

Türkçe

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	yay	yaylar
Belirtme (-i)	yayı	yayları
Yönelme (-e)	yaya	yaylara
Bulunma (-de)	yayda	yaylarda
Çıkma (-den)	yaydan	yaylardan
Tamlayan	yayın	yayların

yay -yı

Ad

Anlamlar

[1] (silah, okçuluk) ok atmaya yarayan, iki ucu arasına kiriş gerilmiş, eğri ağaç veya metal çubuk

Sadağını ve yayını kepenek altında dikkatlice tutuyordu. - N. Atsız

[2] (mühendislik) farklı amaçlarla çeşitli biçimlerde yapılan esnek parça

Araba yayı; Kilidin yayı; Kanepenin yayı.

[3] zemberek

[4] hallacın pamuk veya yünü atmak için tokmak yardımıyla kullandığı araç

Karınları hallaç yayından kopup fırlamış gibi beyaz. - R. H. Karay

[5] (matematik) bir çember üzerindeki iki nokta ile bu nokta arasındaki çember parçası

[6] (matematik) bir eğriden alınan parça

[7] (müzik) keman, viyolonsel vb. çalgılarda sürterek titreşim yoluyla ses çıkarmaya yarayan parça

Köken

[1] (Türkçe) yağ (açılan şey)

Deyimler

helisel yay

• Eski İngilizce: [1] boga ^(ang)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "yay"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Azerice: kaman (az), yay (az) Gagavuzca: yay (gag) Osmanlıca: [1] قوس (ota) Karaçay Balkarca: sadak caya (krc) Tatarca: җәя (tt)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Almanca: [1] Bogen (de) eril Arapça: [1] قوس (ar) Arnavutça: [1] hark (sq) Boşnakça: [1] luk (bs) Bulgarca: [1] лък (bg) Çekçe: [1] luk (cs) Danca: [1] bue (da) Endonezce: [1] busur (id) Esperanto: [1] arko (eo) Fince: [1] jousi (fi), [3] kellonjousi (fi) Fransızca: [1] arc (fr) Frizce: bûging (fy), bôge (fy) Hırvatça: [1] luk (hr) Hollandaca: [1] boog (nl) İngilizce: [1] bow (en) İspanyolca: arco (es) eril İsveççe: [1] fjäder (sv) İtalyanca: [1] arco (it) İzlandaca: [1] bogi (is) Kürtçe: [1] kevan (ku) Lao dili: [1] ຄັນທະນູ (lo) Latince: [1] arcus (la) eril Lehçe: [1] luk (pl) eril Macarca: [1] íj (hu) Malayca: [1] busur (ms) Norveççe: [1] bue (no), boge (no) Portekizce: [1] arco (pt) eril Rumence: [1] arc (ro) eril / dişil Rusça: [1] лук (ru) eril [luk] Modern Yunanca: [1] τόξο (el)

Azerice

Ad

Anlamlar

[1] (gök bilimi, meteoroloji, kronoloji, mevsimler) yaz

[2] (silah, okçuluk, mühendislik) yay

Gagavuzca

Ad

Anlamlar

[1] (silah, okçuluk, mühendislik) yay

Köken

[1] (Eski Türkçe) jan

Kaynaklar

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Çağatayca

Ad

Anlamlar

[1] okun kemani, yazın kemali, tabistan

Kumanca

Ad

Anlamlar

[1] yaz mevsimi

Kaynaklar

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.