yürümek
Görünüm
Türkçe
[düzenle]Eski Yazı
[düzenle]یورومک
Eylem
[düzenle]yürümek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yürür)


- adım atarak ilerlemek, gitmek
- Kafası yerde, kamburunu çıkarmış, yürüyordu. -H. Taner
- karada veya suda, herhangi bir yöne doğru sürekli olarak yer değiştirmek
- Buz dağları güneye yürümüş.
- çocuğun ayakları üzerinde gezecek duruma gelmesi
- Çocuk erken yürüdü.
- yayan gezmek, yayan gitmek
- Gölgesinde yürüdüğü duvarın arkasından bir horoz sesi fark etti. -Ö. Seyfettin.
- yol almak
- Biraz yürüyelim, geç kaldık.
- bir yere gelmek, bir yere ulaşmak, kaplamak
- İlhan BERK, 1952 Günaydın Yeryüzü, sayfa 17 , Yeditepe Yayınları
- "Su geceleyin yürüyor dikkat ettim/Geceleyin biz uyurken ağaçlara"
- İlhan BERK, 1952 Günaydın Yeryüzü, sayfa 17 , Yeditepe Yayınları
- üzerine doğru gitmek, akın etmek, saldırmak, hücum etmek
- Asker kaleye yürüdü.
- (bankacılık) Faiz, hesap edilmek, işlemek:
- Bu paranın faizi yüzde beşten mi yürüyor?
- geçmek, ilerlemek, değişmek
- Doktor o hayatın dışında kalmış. Bu ne demek? Bu, o demek ki hayat yürümüş gitmiş, birlikte yürüyememiş. -M. Ş. Esendal.
- (argo) kur yapmak
- Cem KALENDER, 2009 Klan, sayfa 190 , Kavis Kitap
- "Bu kadar sıcak bir merhabadan beklemiyordu. İyice kendine geldikten sonra yürümüye devam etti, vitesi boşa aldıktan sonra olayı rutinleştirdi."
- Ayfer Tunç, 2018 Âşıklar Delidir ya da Yazı Tura, sayfa 362 , Can Yayınları
- "Hırvat, İsmail'in yürüdüğü kıza yürümüş ya da tam tersi olmuş, kimin haklı olduğu belli değil."
- Cem KALENDER, 2009 Klan, sayfa 190 , Kavis Kitap
- Bir işte ileri gitmek
- Gereği gibi yapılmak veya ilerlemek:
- "Bu evliliğin yürümeyeceği daha başından anlaşılmıştı ama belki yürütürüz, demiştim." - Zeyyat Selimoğlu
- (mecaz, ölüm) Ölmek
- O da yürümüş.
Çekimleme
[düzenle]yürümek eyleminin çekimi
Deyimler
[düzenle]alıp yürümek, ayağın yürümek, çalık yürümek, geriye yürümek, izinden yürümek, kan yürümek, peşinden yürümek, su yürümek, üstüne yürümek, tıpış tıpış yürümek, yol yürümek yolunda yürümek
Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "yürümek" maddesi