eğilmek

Türkçe

Eylem

eğilmek -ir

eğilmek eylem çekimi  

Zaman	Kişi	Çekimli eylem
		Olumlu	Olumsuz
Belirli geçmiş	ben	eğildim	eğilmedim
	sen	eğildin	eğilmedin
	o	eğildi	eğilmedi
	biz	eğildik	eğilmedik
	siz	eğildiniz	eğilmediniz
	onlar	eğildi	eğilmedi
		eğildiler	eğilmediler
Belirsiz geçmiş	ben	eğilmişim	eğilmemişim
	sen	eğilmişsin	eğilmemişsin
	o	eğilmiş	eğilmemiş
	biz	eğilmişiz	eğilmemişiz
	siz	eğilmişsiniz	eğilmemişsiniz
	onlar	eğilmiş	eğilmemiş
		eğilmişler	eğilmemişler
Geniş zaman	ben	eğilirim	eğilmem
	sen	eğilirsin	eğilmezsin
	o	eğilir	eğilmez
	biz	eğiliriz	eğilmeyiz
	siz	eğilirsiniz	eğilmezsiniz
	onlar	eğilir	eğilmez
		eğilirler	eğilmezler
Şimdiki zaman	ben	eğiliyorum	eğilmiyorum
	sen	eğiliyorsun	eğilmiyorsun
	o	eğiliyor	eğilmiyor
	biz	eğiliyoruz	eğilmiyoruz
	siz	eğiliyorsunuz	eğilmiyorsunuz
	onlar	eğiliyor	eğilmiyor
		eğiliyorlar	eğilmiyorlar
Gelecek zaman	ben	eğileceğim	eğilmeyeceğim
	sen	eğileceksin	eğilmeyeceksin
	o	eğilecek	eğilmeyecek
	biz	eğileceğiz	eğilmeyeceğiz
	siz	eğileceksiniz	eğilmeyeceksiniz
	onlar	eğilecek	eğilmeyecek
		eğilecekler	eğilmeyecekler

Anlamlar

[1] bir yana doğru eğik duruma gelmek

[2] insan, bir işi yapmak için belini eğmek

Tenis oynarken yüz çeşit çeviklikler içinde eğilir, kalkar, sıçrar, koşar. - R. H. Karay

[3] başkasının baskısını veya egemenliğini benimsemek, kabul etmek

[4] bir işi önemseyip ele almak

"Bir yandan ayrıntılara eğilirken bir yandan da bunları alaylı bir süzgeçten geçirir." - S. Birsel Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "eğilmek"

Türk lehçeleri

• Azerice: əyilmək ^(az)
• Eski Türkçe: egilmek ^(tr), emitmek ^(tr)

• Özbekçe: bukilmoq ^(uz), egilmoq ^(uz), engashmoq ^(uz)
• Tatarca: yögenü ^(tt)
• Türkmence: eğilmek ^(tk)

Çeviriler

• Fince: {[1] kallistua ^(fi), [2] kumartua ^(fi)
• İngilizce: [1] [[#İngilizce|]] ^(en), [2] stoop ^(en)
• İspanyolca: [1] [[#İspanyolca|]] ^(es)

• Kürtçe: [1] [[#Kürtçe|]] ^(ku)

Türkmence

Eylem

Anlamlar

[1] eğilmek

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.