köken
Ayrıca bakınız: koken |
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
köken (belirtme hâli kökeni, çoğulu kökenler)
- asıl, soy
- bir şeyin çıktığı, dayandığı sebep, şekil, temel veya yer
- Yazının kökeni resimdir.
- tulumbacı hortumlarının uç kısmındaki sarı maden sap
- (botanik) kabak, karpuz, kavun v.s. gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları
- (ticaret) bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer
Çekimleme[değiştir]
köken adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
Atasözleri[değiştir]
Kelime birliktelikleri[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
köken
Çeviriler[değiştir]
köken
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "köken" maddesi
Karaçay-Balkarca[değiştir]
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay-Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.
Ad[değiştir]
- (meyveler) çakal eriği