köken

Başka anlamlar veya farklı yazılışlar için bakınız: kök

Türkçe

Ad

köken -kökeköken

Anlamlar

[1] bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, neden veya yer, menşe

Yazının kökeni resimdir.

[2] soy, asıl

[3] (ticaret) bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer, menşe, orijin

[4] kavun, karpuz, kabak vb. bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları

[5] tulumbacı hortumlarının uç kısmındaki sarı maden sap

Heceleme kö·ken Çoğul: kö·ken·ler

Söyleniş

Ses Örneği: [-], Çoğul: [-]

IPA: /kœ.kɛn/, Çoğul: /kœ.kɛn.lɛɻ̥/

Yazılışlar

Eski Yazı: -

Köken

[1] (Eski Türkçe)

Eş anlamlılar

[1] orijin

[2] sülale

[3] menşe, orijin

Kelime birliktelikleri

[1] kökenine inmek

[2] kökenini araştırmak

Türetilmiş kavramlar

[1] köken bilimi

[3] köken belgesi

İlgili Sözcükler:

[1] kök

Atasözleri

[1] Güzele köken yakışır, çirkine allar neylesin

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "köken"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Almanca: [1] Wurzel (de)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

İngilizce: etymon (en) Almanca: [1, 2] Wurzel (de) dişil [2]; [3] Ursprung (de) eril Fransızca: [1] racine (fr) dişil; [3] origine (fr) dişil İngilizce: [1, 2] root (en); [3] origin (en) Karaçay Balkarca Ad Anlamlar [1] çakal eriği