köken

Ayrıca bakınız: koken

Türkçe

Ad

köken (belirtme hâli kökeni, çoğulu kökenler)

[1] bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, neden veya yer, menşe

Yazının kökeni resimdir.

[2] soy, asıl

[3] (ticaret) bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer, menşe, orijin

[4] kavun, karpuz, kabak vb. bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları

[5] tulumbacı hortumlarının uç kısmındaki sarı maden sap

Heceleme

kö·ken, Çoğul: kö·ken·ler

Söyleniş

Ses Örneği: [-], Çoğul: [-]

IPA: IPA: kœ.kɛn, Çoğul: IPA: kœ.kɛn.lɛɻ̥

Yazılışlar

Eski Yazı: -

Köken

[1] Eski Türkçe

Eş anlamlılar

[1] orijin

[2] sülale

[3] menşe, orijin

Sözcük birliktelikleri

[1] kökenine inmek

[2] kökenini araştırmak

Türetilmiş kavramlar

[1] köken bilimi

[3] köken belgesi

İlgili sözcükler

[1] kök

Atasözleri

[1] Güzele köken yakışır, çirkine allar neylesin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "köken"

Çeviriler

• Almanca: Wurzel (de)

Çeviriler

• İngilizce: etymon (en)
• Almanca: [1, 2] Wurzel (de) d [2]; Ursprung (de) e
• Fransızca: racine (fr) d; origine (fr) d
• İngilizce: [1, 2] root (en); origin (en)

Karaçay Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

[1] çakal eriği