köken

Ayrıca bakınız: kök

Türkçe

Ad

köken (belirtme hâli kökeni, çoğulu kökenler)

[1] bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, neden veya yer, menşe

Yazının kökeni resimdir.

[2] soy, asıl

[3] (ticaret) bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer, menşe, orijin

[4] kavun, karpuz, kabak vb. bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları

[5] tulumbacı hortumlarının uç kısmındaki sarı maden sap

Heceleme

kö·ken, Çoğul: kö·ken·ler

Söyleniş

Ses Örneği: [-], Çoğul: [-]

IPA: IPA: /kœ.kɛn/, Çoğul: IPA: /kœ.kɛn.lɛɻ̥/

Yazılışlar

Eski Yazı: -

Köken

[1] Eski Türkçe

Eş anlamlılar

[1] orijin

[2] sülale

[3] menşe, orijin

Sözcük birliktelikleri

[1] kökenine inmek

[2] kökenini araştırmak

Türetilmiş kavramlar

[1] köken bilimi

[3] köken belgesi

İlgili sözcükler

[1] kök

Atasözleri

[1] Güzele köken yakışır, çirkine allar neylesin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "köken"

Çeviriler

• Almanca: Wurzel (de)

Çeviriler

• İngilizce: etymon (en)
• Almanca: [1, 2] Wurzel (de) d [2]; Ursprung (de) e
• Fransızca: racine (fr) d; origine (fr) d
• İngilizce: [1, 2] root (en); origin (en)

Karaçay Balkarca

Ad

[1] çakal eriği