kökenli

Türkçe

Köken

köken + -li

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /kœ.kɛn.ˈɫɪ/
• Heceleme: kö‧ken‧li

Ön ad

kökenli (karşılaştırma daha kökenli, üstünlük en kökenli)

1. Belli bir kaynaktan çıkmış olan, bir kaynağa dayanan
2. Kökeni olan

Zıt anlamlılar

• kökensiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kökenli" maddesi