binmek

Türkçe

binmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi biner)

Yüksek bir şeyin veya bir hayvanın üstüne çıkıp ayaklarını sallandırarak oturmak
- Belki de atlara binerek dolaşırız. - R. H. Karay
bir yere gitmek için tren, vapur, uçak, otomobil vb. taşıtta yer almak
- Vapurlara, trenlere ihtiyarları itip çocukları ezip biniyoruz. - O. S. Orhon
bisiklet, motosiklet, binek hayvanı kullanmak
bir şey sıkışarak yanındakinin üstüne çıkmak
- Damar damara binmiş.
(ekonomi) fiyat artmak
- Pamuklulara yüzde on bindi.
eklenmek, katılmak
- Annemin dul maaşından ayrılmış bütçeme bir de posta masrafı binmişti her hafta. - Y. Z. Ortaç
(argo, cinsellik, hayvanlar) çiftleşmek
- Tevfik Can KÜÇÜKŞAHİN Risperdal, sayfa 64 , Sözcükler , 115. sayı,
  "Çiftleşeceği zaman ekstra bir çaba sarf etmeden dişisine yanaşan, tenasül uzvunu biraz kokladıktan, etrafında biraz gezindikten sonra sulanan dişisine binen erkekleri."

çeviriler