burun

Ayrıca bakınız: bürün

Türkçe

Heceleme

Heceleme: bu·run

Yazılışlar

بورون‏

Ad

burun (belirtme hâli burnu, çoğulu burunlar) -nu

İnsanın burnu

burun hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (anatomi) alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı

   Boksörün burnu kırılmıştı besbelli.

2. bazı şeylerin ön ve sivri bölümü

   Kadıköy vapurunun güvertesinde, paltoma bürünmüş, gidip ta burna oturmuştum. - H. Taner

3. kibir, büyüklenme

   Burnundan yanına varılmıyor.

4. (coğrafya) karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü şekillerde denize uzanmış bölümü

Çekimleme

burun adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	burun	burunlar
belirtme	burnu	burunları
yönelme	burna	burunlara
bulunma	burunda	burunlarda
ayrılma	burundan	burunlardan
tamlayan	burnun	burunların

Deyimler

ağız burun birbirine karışmak, Azrail ile burun buruna gelmek, Azrail'le burun buruna gelmek, burun deliği, burun kanadı, burnu uzamak. ölümle burun buruna gelmek

Çeviriler

• Almanca: Nase (de) d
• Arapça: اَنْفٌ‏‎ (ar) e (enf(un))
• Aşağı Almanca: nosu (nds) d
• Azerice: burun (az)
• Bretonca: fri (br) e
• Çekçe: nos (cs)
• Çince: 箅子 (zh) (bìzi)
• Danca: næse (da)
• Darice: بینی‏‎ (prs)
• Endonezce: hidung (id)
• Estonca: nina (et)
• Farsça: بینی‏‎ (fa)
• Fince: nenä (fi); niemi (fi)
• Fransızca: nez (fr) e
• Guarani dili: tĩ (gn), apyngua (gn)
• Haitice: nen (ht)
• Hintçe: नाक (hi) (nāk)
• Hollandaca: neus (nl) e; kaap (nl)
• İbranice: אף‏‎ (he) d
• İngilizce: nose (en), cape (en)
• İnterlingua: naso (ia)
• İskoç İngilizcesi: nose (sco)
• İspanyolca: nariz (es) e; cabo (es) e
• İsveççe: näsa (sv) g; kap (sv), udde (sv)
• İtalyanca: naso (it) e
• Japonca: 鼻 (ja), はな (ja) (hana)

• Katalanca: nas (ca) e
• Kazakça: мұрын (kk) (murın)
• Kırgızca: мурун (ky) (murun)
• Korece: 코 (ko) (ko)
• Kürtçe: difin (ku), poz (ku)
• Latince: nasus (la)
• Lehçe: nos (pl) e
• Letonca: deguns (lv)
• Limburgca: naas (li)
• Litvanca: nosis (lt)
• Macarca: orr (hu)
• Malayca: hidung (ms)
• Marathi dili: नाक (mr) (nāk)
• Mokşa dili: шалхка (mdf) (šalxka)
• Norveççe: nese (no)
• Oksitanca: nas (oc)
• Özbekçe: burun (uz)
• Portekizce: nariz (pt) e; cabo (pt) e
• Reto Romanca: nas (rm)
• Rumence: nas (ro) n
• Rusça: нос (ru) n (nos)
• Slovence: nos (sl) e
• Somalice: san (so)
• Tatarca: borın (tt)
• Türkmence: burun (tk)
• Ukraynaca: ніс (uk) n (nis)
• Uygurca: burun (ug)
• Yakutça: мурун (sah) (murun)
• Modern Yunanca: μύτη (el) d (mýti), μύτη (el) (mýti), ρίνος (el) (rínos)

Üst kavramlar

organ, yüz

Türetilmiş kavramlar

burunca, buruncu, buruncuk, burunken, burunla, burunlu, burunsa, burunsu, burunsuz

Karaburun

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "burun"

Atasözleri

• Ağız büzülür, göz süzülür, ille burun, ille burun
• Ağızdan burun yakın, kardeşten karın
• Atta karın, yiğitte burun
• Burun yüzden düşmez

Azerice

Ad

burun

1. (anatomi) burun

Çağatayca

Ad

1. evvel, akdem, ibtida

Karaçay Balkarca

Ad

1. eski
2. eskiden
3. önce

Kumanca

Ad

burun

1. eskiden
2. önce

Özbekçe

Ad

burun

1. (anatomi) burun

Türkmence

Ad

burun

1. (anatomi) burun

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.