İçeriğe atla

kibir

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi كبر‎, o da Arapça كِبِر(kibir) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

[düzenle]

kibir (belirtme hâli kibiri, çoğulu kibirler)

  1. büyüklük, ululuk
  2. kendini beğenme, başkalarından üstün tutma
  3. benlik, büyüklenme, gurur
    Süheyl o gün orada saçma kibrine kapılmayıp tek bir kelime, Serap'ın beklediği iki heceli tek bir kelime söylemiş olsaydı, her şey değişebilirdi. - H. Taner.

Çekimleme

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Ek okumalar

[düzenle]