dönem

Türkçe

Köken

Türkçe

Söyleniş

• Lütfen bir dil kodu girin.
• Heceleme: dö‧nem

Ad

dönem (belirtme hâli dönemi, çoğulu dönemler)

dönem adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		dönem	dönemler
belirtme		dönemi	dönemleri
yönelme		döneme	dönemlere
bulunma		dönemde	dönemlerde
ayrılma		dönemden	dönemlerden
tamlayan		dönemin	dönemlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	dönemim	dönemlerim
	belirtme	dönemimi	dönemlerimi
	yönelme	dönemime	dönemlerime
	bulunma	dönemimde	dönemlerimde
	ayrılma	dönemimden	dönemlerimden
	tamlayan	dönemimin	dönemlerimin
2. tekil	yalın	dönemin	dönemlerin
	belirtme	dönemini	dönemlerini
	yönelme	dönemine	dönemlerine
	bulunma	döneminde	dönemlerinde
	ayrılma	döneminden	dönemlerinden
	tamlayan	döneminin	dönemlerinin
3. tekil	yalın	dönemi	dönemleri
	belirtme	dönemiyi	dönemlerini
	yönelme	dönemiye	dönemlerine
	bulunma	dönemide	dönemlerinde
	ayrılma	dönemiden	dönemlerinden
	tamlayan	döneminin	dönemlerinin
1. çoğul	yalın	dönemimiz	dönemlerimiz
	belirtme	dönemimizi	dönemlerimizi
	yönelme	dönemimize	dönemlerimize
	bulunma	dönemimizde	dönemlerimizde
	ayrılma	dönemimizden	dönemlerimizden
	tamlayan	dönemimizin	dönemlerimizin
2. çoğul	yalın	döneminiz	dönemleriniz
	belirtme	döneminizi	dönemlerinizi
	yönelme	döneminize	dönemlerinize
	bulunma	döneminizde	dönemlerinizde
	ayrılma	döneminizden	dönemlerinizden
	tamlayan	döneminizin	dönemlerinizin
3. çoğul	yalın	dönemi dönemleri
	belirtme	dönemiyi dönemlerini
	yönelme	dönemiye dönemlerine
	bulunma	dönemide dönemlerinde
	ayrılma	dönemiden dönemlerinden
	tamlayan	döneminin dönemlerinin

1. belli özellikleri olan zaman parçası, periyot
   • Otuz yedi yaş bana bitmez tükenmez bir dönem gibi geldi. - H. E. Adıvar
2. bir çağ içinde belli özellikleri olan sınırlı süre
   • Meşrutiyet dönemi. isi
3. yasama meclisinin iki seçilişi arasındaki süre, devre
4. (eğitim) yarıyıl
   • Kış dönemi sınavları.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "dönem"

Çeviriler

• Fince: aikaväli (fi), jakso (fi)
• İngilizce: era (en), period (en)