tükenmek
Görünüm
Türkçe
[değiştir]Eylem
[değiştir]tükenmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi tükenir) tükenmek -ir
- [1] bitmek, sona ermek, artık kalmamak
- Vaktiyle yaşamış olan büyük musiki ustaları nesillerinin artık tükenmiş olduğu da söylenirdi. - A. Ş. Hisar
- [2] güçsüzleşmek, bitkinleşmek, yılgınlaşmak
- İnsan sevdiği birini tükenmiş görmek istemez. - O. V. Kanık
- [3] verimliliğini yitirmek, söyleyecek sözü kalmamak
- Yalnız kendi tecrübelerini yazmaya kalkan romancı çabuk tükenir. - H. E. Adıvar
Köken
[değiştir]Çeviriler
[değiştir]çeviriler
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "tükenmek" maddesi
Türkmence
[değiştir]Eylem
[değiştir]tükenmek
Deyimler
[değiştir]Kaynakça
[değiştir]- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.