tükenmek
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Eylem[düzenle]
tükenmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi tükenir) tükenmek -ir
- [1] bitmek, sona ermek, artık kalmamak
- Vaktiyle yaşamış olan büyük musiki ustaları nesillerinin artık tükenmiş olduğu da söylenirdi. - A. Ş. Hisar
- [2] güçsüzleşmek, bitkinleşmek, yılgınlaşmak
- İnsan sevdiği birini tükenmiş görmek istemez. - O. V. Kanık
- [3] verimliliğini yitirmek, söyleyecek sözü kalmamak
- Yalnız kendi tecrübelerini yazmaya kalkan romancı çabuk tükenir. - H. E. Adıvar
Köken[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "tükenmek"
Türk lehçeleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Türkmence[düzenle]
Eylem[düzenle]
tükenmek
Kaynakça[düzenle]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.