beşik
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]Ad
[düzenle]beşik (belirtme hâli beşiği, çoğulu beşikler)
- (mobilya) bebekleri yatırmaya ve sallayarak uyutmaya yarayan, tahta veya demirden yapılmış sallanır bir çeşit küçük karyola
- Ayaklarının ucuna basarak beşiğin yanına geldi. - H. E. Adıvar
- ambalajlanacak malın biçimine uygun olarak alta konulan parça veya parçaların tümü
- (mecaz) bir şeyin doğup geliştiği yer
- Sırbistan'ın beşiği ve kaynağı burasıdır. - F. R. Atay
- (spor) yüzüstü yatışta, geriye bükülü ayak bileklerini ellerle kavrayarak karın üzerinde baş ve ayak yönünde sallanma
Sözcük birliktelikleri
[düzenle]- beşik kertiği, beşik kertme, beşik ölümü, beşikörtüsü, beşiksandalye, beşik çatı, beşik salıncak, altın beşik, tersbeşik
Deyimler
[düzenle]Çeviriler
[düzenle]Mobilya
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "beşik" maddesi
Atasözleri
[düzenle]- Güzeli kızken görme, beşik ardında gör
- Kızı kızken görme, gelinken gör; gelinken görme beşik ardında gör
Azerice
[düzenle]Ad
[düzenle]beşik
- (mobilya) beşik