İçeriğe atla

demir

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Demir, dəmir

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
IPA(anahtar): /deˈmiɾ/
Heceleme: de‧mir

demir (belirtme hâli demiri, çoğulu demirler)

(ad (elementler, metaller)): Demir elementi (1)
Demir(ad (denizcilik) (4)):
  1. demirden yapılmış bir parça
  2. (elementler, kimya, metaller, geçis metalleri) Atom numarası 26, atom ağırlığı 55,847, yoğunluğu 7,8 g/cm³ olan, 1510 °C'de eriyen, mavimtırak esmer renkte, özellikle çelik, döküm ve alaşımlar hâlinde sanayide kullanılmaya en elverişli element ve bu elementten yapılmış demir metali parça.
  3. (ayakkabıcılık) Ayakkabı topuğuna veya ayakkabı burnuna aşınmayı önlemek için çakılan, özel olarak yapılmış madeni parça
  4. (denizcilik) çıpa

Çekimleme

[düzenle]

Kısaltmalar

[düzenle]
  • (elementler, metaller): Fe

Ön ad

[düzenle]

demir (karşılaştırma daha demir, üstünlük en demir)

  1. (metalurji) bu elementten yapılmış
    • Hemşiresiyle rıhtımın kenarındaki demir kanepeye oturdular. - P. Safa
  2. (mecaz) güçlü, kuvvetli, sert
    • O kadar çabuk uyanmıştı ki kalbinin demir bir elle sıkıldığını duydu. - S. F. Abasıyanık

Atasözleri

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

admiralti demiri, ak demir, buz demiri, çekme demir, çifte demir, çubuk demir, demir ağacı, demir attığı yer, demir akıtmak, demir almak, demir atmak, demir bilek, demir boku, demir çağı, demir cevheri, demir dikeni, demir gibi, demir gibi olmak, demir hat, demir kapı, demir kırı, demir kiriş, demir leblebi, demir oksit, demir para, demir parça, demir pası, demir perde, demir rengi, demir resmi, demir sülfat, demir taramak, demir üzerinde, demir yeri, demir yolcu, demir yolu, demire vurmak, demir yumruk dişi demir, dökme demir, erkek demir, gemi demiri, hasır demir, ızgara demiri, kol demiri, köşe demiri, kulak demiri, kütük demir, L demiri, nervürlü demir, özek demiri, saban demiri, topuk demiri,

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

aydemir, demirbaş, demirce, demirci, demirhindi, demirkapan, Demirkazık, demirleblebi, demirli, Demirperde, gözdemiri, iğdemir

Çeviriler

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Ayrıca bakınız

[düzenle]
Periyodik cetvel [değiştir]

Gagavuzca

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Eski Türkçe tämür (tämür)

demir

  1. (elementler, metaller) demir

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarcası

[düzenle]

demir

  1. (elementler, metaller) demir

Türkmence

[düzenle]

demir

  1. (elementler, metaller) demir