İçeriğe atla

güneş

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Güneş, günəş

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
IPA(anahtar): /ɟy.ˈneʃ/, [ɟʏ.nɛʃ]
Heceleme: gü‧neş

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi كونش sözcüğünden devralındı

güneş (belirtme hâli güneşi, çoğulu güneşler)

Vikipedi
Vikipedi
güneş hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. gölgelik olmayan, Güneş'in ışığına ve ısısına maruz kalınan yer
    zıt anlamlılar: gölge, gölgelik
  2. (gök bilimi) herhangi bir yıldız sisteminin merkezinde yer alan ışıyan yıldız
  3. (mecaz) bilgi, mutluluk, rahatlama, zafer v.s. kaynağı olan kişi veya şey
  4. (termodinamik) Güneş'in yaydığı ısı ve ışık, güneş ışınlarının ve ısısının etkilediği ortam
    Güneş yakmasın diye onun güzel başını.
    Gördüm siper olurken iki arkadaşını.
     Fâruk Nâfiz Çamlıbel

Çekimleme

[düzenle]

Üst kavramlar

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

akşam güneşi güneş açmak, güneş almak, güneş arabası, güneş banyosu, güneş batmak, güneş batışı, güneş çarpmak, güneş çavmak, güneş doğmak, güneş görmek, güneş gözlüğü, güneş günü, güneş ışığı, güneşe karşı işemek, güneş kremi, güneş lekesi, güneş sütü, güneş tacı, güneş takvimi, güneş tekeri, güneş yağı, güneş yanığı, güneş yarıçapi, güneş yılı, güneşe doğru, güneşi üzerine doğdurmamak güneşin alnında, güneşin altında,

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

güneşçe, güneşçi, güneşçik, güneşken, güneşle, güneşlenme, güneşli, güneşse, güneşsiz, güneştopu, üzümgüneşi

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Atasözleri

[düzenle]

Türkmence

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: gü‧neş

güneş

  1. (astronomi) Güneş