kova

Ayrıca bakınız: Kova

Türkçe

Ad

kova (belirtme hâli kovayı, çoğulu kovalar)

1. (kaplar) genellikle su ve sulu şeyler taşımaya, kuyudan veya denizden su çekmeye yarayan üstünden kulplu kap

   Suyu Pire Mahmut bir kovayla getirip kaptanın başından aşağı boşaltıyor. - Z. Selimoğlu

Çekimleme

kova adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	kova	kovalar
belirtme	kovayı	kovaları
yönelme	kovaya	kovalara
bulunma	kovada	kovalarda
ayrılma	kovadan	kovalardan
tamlayan	kovanın	kovaların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	kovam	kovalarım
2. tekil (senin)	kovan	kovaların
3. tekil (onun)	kovası	kovaları
1. çoğul (bizim)	kovamız	kovalarımız
2. çoğul (sizin)	kovanız	kovalarınız
3. çoğul (onların)	kovası kovaları

Çeviriler

• Almanca: Eimer (de) e
• Esperanto: sitelo (eo)
• Fince: sanko (fi), ämpäri (fi)
• Hollandaca: emmer (nl)
• İngilizce: bucket (en)
• İspanyolca: cubo (es)
• İsveççe: hink (sv)

• Kırım Tatarca: qopqa (crh)
• Kürtçe: setil (ku)
• Lehçe: wiadro (pl)

Ön ad

kova

1. kabın alacağı miktarda

   Mezarının etrafına toplanan fakirlerden biri balıksırtı yığılan toprağın üzerine iki kova su döktü. - İ. H. Baltacıoğlu

2. futbolda çok gol yiyen

Çeviriler

• Fince: [Girdi?]tpos
• İngilizce: [Girdi?]tpos

• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kova"

Fince

[ko·va]

Ön ad

kova

1. sert, pek, ağır

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. (kaplar) kova
2. Türkler'in kullandığı gemlerde atların burnuna dogru dikilen kayış