kuyu

Başka anlamlar veya farklı yazılışlar için bakınız: tandır

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	kuyu	kuyular
Belirtme (-i)	kuyuyu	kuyuları
Yönelme (-e)	kuyuya	kuyulara
Bulunma (-de)	kuyuda	kuyularda
Çıkma (-den)	kuyudan	kuyulardan
Tamlayan	kuyunun	kuyuların

kuyu -su

[1] su katmanına varıncaya kadar derinliğine kazılan, genellikle silindir biçiminde, çevresine duvar örülen, suyundan yararlanılan çukur

Kahveci Salih eğilmiş, az evvel sarkıttığı gazozları kuyudan çıkarıyordu. - H. Taner

[2] toprağa kazılan derince çukur

Kireç kuyusu.

[3] içinden çıkılamayan durum veya yer

[4] (madencilik) yer altındaki iş yerlerine ulaşmak için açılmış ve kesit boyutları derinliğine oranla sınırlı, düşey veya düşeye yakın bağlantı yolu

Köken

[1] Eski Türkçe kudug ----> kuy

Atasözleri

[1] El için kuyu kazan, evvela kendi düşer

Deyimler

kuyu kebabı

kuyusunu kazmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kuyu"

Türk lehçeleri

• Azerice: quyu ^(az)
• Çağatayca: sim ^(chg)
• Eski Türkçe: çat ^(tr), kudı ^(tr), kudug ^(tr)
• Gagavuzca: kuyu ^(gag)
• Karaçay Balkarca: huyu ^(krc)

• Tatarca: qoyı ^(tt)
• Türkmence: guýy ^(tk)

Çeviriler

• Fince: [1] kuoppa ^(fi)
• İngilizce: [1] pit ^(en)
• İskoç İngilizcesi: [1] {{çeviri|sco|

Çağatayca

Ad

[1] kangı, hangısı

Gagavuzca

Ad

[1] kuyu, çukur

Köken

[1] Eski Türkçe qudugh

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.