kan

Kan

Türkçe

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	kan	kanlar
Belirtme (-i)	kanı	kanları
Yönelme (-e)	kana	kanlara
Bulunma (-de)	kanda	kanlarda
Çıkma (-den)	kandan	kanlardan
Tamlayan	kanın	kanların

kan -nı

Ad

kan -nı

[1] (anatomi) atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plazma ve yuvarlardan oluşmuş kırmızı renkli sıvı, hun

Cebinden çıkardığı mendille ellerine bulaşan kanları silerek haykırdı. - Ö. Seyfettin

[2] (mecaz) soy

O da benim kanımdan.

[3] (bitki bilimi) giresun yöresinde yetiştirilen bir fındık çeşidi

Köken

Eski Türkçe:

Deyimler

aralarında kan olmak, kan ağlamak, kan akıtmak, kan akmak, kan alacak damarı bilmek, kan almak, kan bağı, kan beynine çıkmak, kan boğmak, kan çanağı gibi, kan çekmek, kan çıkmak, kan davası, kan dere gibi akmak, kan dolaşımı, kan dökmek, kan gelmek, kan gitmek, kan gövdeyi götürmek, kan gütmek, kan ter içinde kalmak, kana boyamak, kana bulamak, kana susamak, kanı başına çıkmak, kanı başına sıçramak, kanı başına toplanmak, kanı donmak, kanı ısınmak, kanı içine akmak, kanı kaynamak, kanı kurumak, kanı sulanmak, kanı temizlenmek, kanına dokunmak, kanına ekmek doğramak, kanına girmek, kanına susamak, kanını emmek, kanını içine akıtmak, kanını kaynatmak, kanını kurutmak, kanını yerde koymak, kanıyla ödemek, kan istemek, kan kaybetmek, kan kusturmak, kan kusup kızılcık şerbeti içtim demek, kan olmak, kan oturmak, kan revan içinde kalmak, kan tere batmak, kan ter içinde kalmak, kan tutmak, kan vermek, kan yürümek yüzünden kan damlamak

Atasözleri

Akacak kan damarda durmaz, Altın leğenin kan kusana ne faydası var?, Az mal kan yutturur, çoğu birbirini güttürür, Beyler buyruğu yoksula kan ağlatır, Çıkacak kan damarda durmaz, Her damardan kan alınmaz, Kan, kanla yunmaz, Kan kus, kızılcık şerbeti içtim de

Sözcük birliktelikleri

ak kan, ak kan yangısı, kan akçesi, kan aktarımı, kanayaklı, kan bağı, kan bankası, kan basıncı, kan bilimi, kan çıbanı, kan davası, kan doku, kan dolaşımı, kan grubu, kan kanseri, kan kardeşi, kankırmızı, kan kırmızı, kan nakli, kan otu, kan pahası, kan parası, kan plazması, kan portakalı, kan taşı, kana kan, kanı ayaklı, kanı bozuk, kanı sıcak, kan zehirlenmesi, kardeşkanı, kardeş kanı, kirli kan, saf kan, temiz kan, tavşankanı,

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kan"

Türk lehçeleri

• Azerice: qan ^(az)
• Kazakça: қан ^(kk)

• Kırım Tatarca: qan ^(crh)
• Kırgızca: қан ^(ky)
• Özbekçe: қон ^(uz)
• Tatarca: кан ^(tt), qan ^(tt)
• Türkmence: gaan ^(tk), gan ^(tk)
• Uygurca: قان ^(ug)

Çeviriler

• Afrikanca: [1] bloed ^(af) cinssiz
• Almanca: [1] Blut ^(de) cinssiz
• Çekçe: [1] krev ^(cs)
• Danca: [1] blod ^(da)
• Darice: [1] خون ^(prs)
• Ersya dili: [1] верь ^(myv)
• Estonca: [1] veri ^(et)
• Farsça: [1] خون ^(fa)
• Fince: [1] veri ^(fi), hurme ^(fi), [2] suku ^(fi)
• Fransızca: [1] sang ^(fr) eril
• Hawaii dili: [1] koko ^(haw)
• Hausaca: [1] jini ^(ha)
• Hollandaca: [1] bloed ^(nl) cinssiz
• İngilizce: [1] blood ^(en)
• İspanyolca: [1] sangre ^(es)
• İsveççe: [1] blod ^(sv)

• Katalanca: [1] sang ^(ca) eril
• Mari dili: [1] вӱр ^(chm)
• Norveççe: [1] blod ^(no)
• Sarduca: [1] sagnu ^(sc), sangu ^(sc)
• Udmurtça: вир ^(udm)
• Urduca: [1] خون ^(ur)
• Yahudi İspanyolcası: [1] sangre ^(lad)
• Modern Yunanca: [1] αίμα ^(el)

Çağatayca

Ad

[1] çok, vafir, ziyade

Gagavuzca

Ad

[1] (anatomi) kan

Köken

[1] Eski Türkçe: qan

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki
• Erdi, Seçkin (2005). Divanü Lügati't - Türk. İstanbul: Kabalcı Yayınevi. ISBN 975-997-013-9.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Şorca

Ad

[1] han