gözlem

Türkçe

Ad

gözlem (belirtme hâli gözlemi, çoğulu gözlemler)

[1] bir cismin, olayın veya bir gerçeğin, niteliklerinin bilinmesi amacıyla, dikkatli ve plânlı olarak ele alınıp incelenmesi, müşahede

[2] inceleme sonucu elde edilen değer, müşahede, bulgu, gözlem raporu

[3] (gök bilimi) bir gök cismini, bir gök olayını çıplak gözle veya bir araç yardımıyla izleyerek görülen değerleri tespit etme işlemi, rasat

[4] (edebiyat) bir yazı veya eseri yazmaya başlamadan önce konusuyla alakalı gerekli bilgi, deney, inceleme ve araştırma yapma işi

[5] (felsefe) çeşitli araç ve gereçlerin yardımıyla olayların sebeplerini bilmek için uygulanan bilimsel yöntem

Heceleme

Heceleme: göz·lem

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "gözlem"

Türk lehçeleri

• Azerice: müşahidə (az)

• Tatarca: küzätü (tt)

Çeviriler

• Afrikanca: opmerking (af) d, opservatie (af) d
• Almanca: Beobachtung (de) d

• İtalyanca: osservazione (it)

Üst kavramlar

inceleme bilme

Yan kavramlar

araştırma, deney sezgi, olgu

Deyimler

yakın gözlem

diplomatik gözlem, dış gözlem, iç gözlem, UFO gözlemi

Örnekler

[1] Onun romanları düş gücüne değil, gözlem gücüne dayanır. - S. Birsel

[3] Astronom gözlemle, kimyacı ise deneyle gerçeğe varmaya çalışır.

Deyimler

gözlem altına almak

Sözcük birliktelikleri

[1] Dünya kuş gözlem günü, İnsan Hakları Gözlem Örgütü (HRW), kuş gözlem grubu, kuş gözlem kulübü, kuş gözlem topluluğu

[3] gözlem gücü, gözlem istasyonu, gözlem uydusu, gözlem ağı, Otomatik Meteorolojik Gözlem Sistemi (AWOS)

Türetilmiş kavramlar

[*] gözlemce, gözlemci, gözlemcik, gözlemken, gözlemle, gözlemleme, gözlemli, gözlemse, gözlemsi, gözlemsiz

[3] gözlemevi

Benzer sözcükler

[1] gözcü, gözetmen, gözetim

Köken

Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "gözlem"