gerekli

Türkçe

Köken

• Eski Türkçe kereklig

Ön ad

1. yapılması, olması veya bulunması uygun olan, yerinde olan, lüzumlu, vacip, mukteza, zaruri
   • Bize gerekli olan şey, adamakıllı bir harita, bir de kılavuz. - H. E. Adıvar

Çeviriler

• Eski Türkçe: kereklig (tr)
• Fince: välttämätön (fi)
• İngilizce: necessary (en)
• Karaçay Balkarca: kerekli (krc)

• Özbekçe: kerakli (uz)
• Rusça: необходимый (ru) (neobxodimıy)
• Tatarca: kiräkle (tt)
• Türkmence: kerakli (tk)

Karşıt anlamlılar

• gereksiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "gerekli"