bilmek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): /bilˈmec/
Heceleme: bil‧mec

Köken[değiştir]

bilme + -k

Eylem[değiştir]

bilmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi bilir) -ir

Vikipedi
Vikipedi
bilmek hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. -a / -e ekli fiillerle yeterlik bildiren birleşik fiiller oluşturur
    Anlayabilmek. Gidebilmek. Kapayabilmek. Yazabilmek.
  2. bir bilim ya da sanat dalında yeterli olmak
  3. bir yapmaya alışmış olmak, [[el|elinden gelmek
  4. bir şeyi anlamış ya da öğrenmiş bulunmak
    Bunu bilmek içimi kederle dolduruyordu. - A. Ağaoğlu
  5. farz etmek, sanmak, varsaymak
    Bir hastanın hastalığına gereken önemi vermesi, doktorun ancak kendini o hasta ile birlikte hasta bilmesi ile sağlanabilir. - R. H. Karay
  6. hatırlamak, tanımak
  7. inanmak
    Bilirim yaşamaz güneşte. Bilirim yaşamaz yan yana aşkla. Ne haksızlık. Ne korku. - N. Cumalı
  8. işine gelmek, uygun bulmak
    Mal almasını bildi de parasını vermeyi mi bilmiyor?
  9. mes'ul tutmak, sorumlu tutmak
    Ben arkadaşını bilmem, seni bilirim.
  10. saymak
    Teşekkürü borç bilirim.

Çekimleme[değiştir]

Zıt anlamlılar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Türkmence[değiştir]

Eylem[değiştir]

bilmek

  1. anlamak, bilmek