akın

Ayrıca bakınız: Akın, akin

Türkçe

Ad

akın (belirtme hâli akını, çoğulu akınlar)

1. kalabalık bir şeyin arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olması

   Ada'yı bir rençper akını doldurmuştu. - S. F. Abasıyanık

2. (askeriye) düşman topraklarına tedirgin etme, yıldırma, çapul vb. amaçlarla toplu olarak yapılan baskın

   Bin atlı, akınlarda çocuklar gibi şendik. - Y. K. Beyatlı

   Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik! - Y. K. Beyatlı

3. (spor) gol atmak veya sayı yapmak amacıyla karşı takımın sahasına doğru genellikle topluca girişilen hücum
4. Kazak ve Kırgız Türklerinin saz şairlerine verdiği ad, akış

Çeviriler

• Fince: rynnäkkö (fi), hyökkäys (fi), spurtti (fi)
• İngilizce: charge (en), storm (en), assault (en), raid (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: êrîş (ku)
• Macarca: rajtaütés (hu), támadás (hu)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "akın"

Çağatayca

Ad

1. kalabalık, asker
2. keşf
3. cereyan yeri

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. sel
2. akıntı

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.