kim

Vikisözlük sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
Ayrıca bakınız: Kim

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi كيم‎.

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): ˈkim
Heceleme: kim

Adıl[değiştir]

kim

  1. (belgisiz adıl): "Hangi kişi?" manasında cümlede, özne, tümleç, nesne, yüklem görevinde kullanılan bir sözcük
    Kim sesini çıkarırsa karşısında beni bulur. - H. Z. Uşaklıgil

Çekimleme[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Azerice[değiştir]

Adıl[değiştir]

kim

  1. kim

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe

Adıl[değiştir]

kim

  1. kim

Livice[değiştir]

Sayı adı[değiştir]

kim

  1. on

Min Nan dili[değiştir]

[değiştir]

kim

  1. (elementler, metaller, soy metaller) altın, kızıl

Tatarca[değiştir]

Ön ad[değiştir]

kim

  1. eksik, kem

Türkmence[değiştir]

Adıl[değiştir]

kim

  1. bazısı, kimisi
  2. kim, ne

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.