kim
![]() |
Ayrıca bakınız: Kim |
Konu başlıkları
Türkçe[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
- Heceleme: kim
Köken[düzenle]
Adıl[düzenle]
- (belgisiz adıl): "Hangi kişi?" manasında cümlede, özne, tümleç, nesne, yüklem görevinde kullanılan bir kelime
- Kim sesini çıkarırsa karşısında beni bulur. - H. Z. Uşaklıgil
Deyimler[düzenle]
Atasözleri[düzenle]
- Ana gezer, kız gezer; bu çeyizi kim düzer?
- Arkadaşını söyle, kim olduğunu söyleyeyim
- Düğünde Fatmacığı kim bilir?
- Garip kim, kör o
- Hekim kim, başına gelen
- Kimse bilmez, kim kazana kim yiye
- Sen ağa ben ağa, bu ineği kim sağa
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "kim"
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Azerice[düzenle]
Ad[düzenle]
Gagavuzca[düzenle]
Köken[düzenle]
Adıl[düzenle]
Livice[düzenle]
Rakam[düzenle]
Min Nan dili[düzenle]
Ad[düzenle]
- (elementler, metaller) altın
Tatarca[düzenle]
Ön ad[düzenle]
Türkmence[düzenle]
Ad[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
26 kategori:
- Osmanlıca kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Adıllar
- Türkçe adıllar
- Belgisiz adıllar
- Türkçe belgisiz adıllar
- Azerice sözcükler
- Adlar
- Azerice adlar
- Eski Türkçe kökenli Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca adıllar
- Livice semboller ve karakterler
- Rakamlar
- Livice rakamlar
- Min Nan dili sözcükler
- Min Nan dili adlar
- Elementler
- Min Nan dilinde elementler
- Metaller
- Min Nan dilinde metaller
- Tatarca sözcükler
- Ön adlar
- Tatarca ön adlar
- Türkmence sözcükler
- Türkmence adlar