pay

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: pay

Ad

1. birden fazla kişi arasında bölüşülmüş bir bütünden, bu kişilerin her birine düşen bölüm
2. eşit bölüm
   • Bunu beş pay yapın.
3. (ekonomi) ticarî bir işlemde zarar tehlikesine karşı ayrılan para
4. (aritmetik) bayağı kesirlerden birinin eşit parçalardan kaç tane aldığını gösteren sayı
   • ½ kesrinin payı 1 sayısıdır.

Eş anlamlılar

• (bölüm): hisse
• (ekonomi): marj

Karşıt anlamlılar

• (aritmetik): payda

Çeviriler

• Almanca: Anteil (de) e
• Arapça: حِصَّة‏‎ (ar) d (ḥiṣṣa)

• Fince: osuus (fi)
• İngilizce: share (en)

Türk lehçeleri

• Azerice: pay (az)
• Eski Türkçe: ülü, ülüg, ülük

• Karaçay Balkarcası: ülüş (krc)

Üst kavramlar

• (bölüm): bölüm
• (ekonomi): para
• (aritmetik): sayı

Atasözleri

• (bölüm): İtin ahmağı baklavadan pay umar

Deyimler

pay edene pay kalmamak

payını almak

Türetilmiş kavramlar

• payca, paycı, paycık, payken, payla, paylama, paylı, paysa, paysız

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "pay"
• Vikipedi maddesi pay

Azerice

Ad

1. pay

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe paj

Ad

1. pay

Kaynaklar

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

İngilizce

Söyleniş

• ses (ABD aksanı)

  (dosya)

• Heceleme: pay

Eylem

1. ödemek

Özbekçe

Ad

1. hisse, pay

Zazaca

Ad

1. adım