fazla

Türkçe

Belirteç

[1] gereksiz, yersiz bir biçimde

Fazla konuşma yeter.

[5] gereğinden, alışılmıştan çok olarak

Köken

Arapça:

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "fazla"

Türk lehçeleri

• Eski Türkçe: artuk ^(tr)
• Karaçay Balkarca: artık ^(krc), asırı ^(krc)
• Kırgızca: artık ^(ky), aşıkça ^(ky), köbüröök ^(ky)

Çeviriler

• Fince: {1] liian ^(fi)
• İngilizce: {1] too ^(en)

Atasözleri

Fazla aş, ya karın ağrıtır ya baş

Fazla mal göz çıkarmaz

Fazla naz aşık usandırır

Ön ad

[1] gereğinden, alışılmıştan çok, aşırı olan, ziyade

Yaşamak için çok zorluk çekiyordu. Fazla olarak hastaydı. - R. N. Güntekin

[2] daha çok, aşkın

Biz ancak Cumhuriyet devrinde elli yıldan fazla bir barış devri geçirmişiz. - B. Felek

[3] artmış olan

Fazla ekmeğiniz var mı?