İçeriğe atla

kaba

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Ka'ba, Kaba, kabā, kába

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]

Köken 1

[düzenle]
kap + -a

kaba

  1. kap (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi

Köken 2

[düzenle]

kaba (belirtme hâli kabayı, çoğulu kabalar), sahiplik şekli kaba -sı

  1. (anatomi) kuyruk sokumunun her iki yanındaki şişkin yer
Çekimleme
[düzenle]
Deyimler
[düzenle]
Çeviriler
[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

kaba (karşılaştırma daha kaba, üstünlük en kaba)

  1. gelişigüzel, özensiz yapılmış
    eş anlamlıları: sakil, zevksiz
    zıt anlamlısı: ince
    Cebinden kaba fil dişi saplı bir de çakı çıkardı. Ö. Seyfettin
  2. görgüsü kıt, nezaketsiz, terbiyesiz
    Kaba, hantal, şivesiz bir sürü adamlar kafesinin önüne toplanırlar. R. H. Karay
  3. hafif olduğu hâlde kalın veya hacimli
    Kaba bir yün döşekle temiz bir şilte, yastık yorgan buldum. H. R. Gürpınar
  4. inceliğe, terbiyeye aykırı, çirkin, kötü
    Çocuklardan biri ağzından çok fena, çok kaba bir şey kaçırdı. Osman Cemâl Kaygılı
Çeviriler
[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Anagramlar

[düzenle]

Çağatayca

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: ka‧ba
  1. cesim, kalın
  2. hanzal
  3. Hint koyunu