malum

Türkçe

Köken

Arapça

Söyleniş

• [ma:lum]

Ad

malum (belirtme hâli malumu, çoğulu malumlar)

1. (matematik) bilinen, bilindik

Çekimleme

malum adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		malum	malumlar
belirtme		malumu	malumları
yönelme		maluma	malumlara
bulunma		malumda	malumlarda
ayrılma		malumdan	malumlardan
tamlayan		malumun	malumların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	malumum	malumlarım
	belirtme	malumumu	malumlarımı
	yönelme	malumuma	malumlarıma
	bulunma	malumumda	malumlarımda
	ayrılma	malumumdan	malumlarımdan
	tamlayan	malumumun	malumlarımın
2. tekil	yalın	malumun	malumların
	belirtme	malumunu	malumlarını
	yönelme	malumuna	malumlarına
	bulunma	malumunda	malumlarında
	ayrılma	malumundan	malumlarından
	tamlayan	malumunun	malumlarının
3. tekil	yalın	malumu	malumları
	belirtme	malumuyu	malumlarını
	yönelme	malumuya	malumlarına
	bulunma	malumuda	malumlarında
	ayrılma	malumudan	malumlarından
	tamlayan	malumunun	malumlarının
1. çoğul	yalın	malumumuz	malumlarımız
	belirtme	malumumuzu	malumlarımızı
	yönelme	malumumuza	malumlarımıza
	bulunma	malumumuzda	malumlarımızda
	ayrılma	malumumuzdan	malumlarımızdan
	tamlayan	malumumuzun	malumlarımızın
2. çoğul	yalın	malumunuz	malumlarınız
	belirtme	malumunuzu	malumlarınızı
	yönelme	malumunuza	malumlarınıza
	bulunma	malumunuzda	malumlarınızda
	ayrılma	malumunuzdan	malumlarınızdan
	tamlayan	malumunuzun	malumlarınızın
3. çoğul	yalın	malumu malumları
	belirtme	malumuyu malumlarını
	yönelme	malumuya malumlarına
	bulunma	malumuda malumlarında
	ayrılma	malumudan malumlarından
	tamlayan	malumunun malumlarının

Çeviriler

matematikte bilinen

• Fince: tunnettu (fi)
• İngilizce: known (en)

Ön ad

malum

1. bilinen, belli, malumunuz: bildiğiniz üzere
   • Balkan Harbi'nin fecaatlerinden sonraki hadiseler de malumunuzdur. - E. İ. Benice

Çeviriler

bildiğiniz üzere

• Azerice: məlum (az)
• Fince: tunnettu (fi)

Latince

Ad

malum

1. (gülgiller, ağaçlar, meyveler) elma